۲ دلیل برای مرگ مسیح بر صلیب

چرا مسیح مرد؟

از لحاظ تاریخی و از دیدگاه یک انسان، پاسخ واضح است. سران یهود علیه او توطئه کردند و یهودا به او خیانت کرد، هیرودیس و پیلاطس او را محاکمه و سربازان رومی اعدامش کردند. مسئول مرگ او افراد و گروه‏‌هایی از مردم بودند. به تعبیر لوقا: «شریران او را با میخکوب کردن به صلیب، کشتند».

اما این مسئله را از زاویه دیگری نیز باید بررسی کرد. چنانکه در اعمال ۲۳:۲ هم آمده است: «مسیح طبق نقشه پیش‌‏بینی شده و آگاهانه خداوند تحویل داده شد». برای اینکه به عمقِ سوالِ دلیلِ مرگ عیسی پی ببریم، باید از دیدگاه الهی فکر کنیم. در الهیات می‌‏توانیم از منظر الهی دو دلیل اصلی را بيان کنیم:

۱. مسیح مرد تا ما را به خدا نزدیک کند!

مسیح یک بار و برای همیشه، برای همگان، جان سپرد! “نیکوکار برای گناهکار مرد تا شما را به خدا برساند” (۱ پطرس ۱۸:۳). اینکه هدف از این کار رساندن ما به خدا بوده است، نشان می‌‏دهد که فقط از مرگ عیسی، خیلی از خداوند دور بوده‌‏ایم. در این زمینه رسولان، پولس و پطرس موافقند: «زمانی که از خداوند دور بودید به واسطه خون مسیح به او نزدیک شدید» (افسسیان ۱۳:۲). باید به گناهمان رسیدگی می‏‌شد تا به او نزدیک شویم. «مسیح برای گناهانمان مرد» (۱ پطرس ۱۸:۳).

کتا‌ب‏‌مقدس، هنگامی‏ که پای نافرمانی انسان و عواقبش به میان باشد، بی‏‌پرده سخن می‏‌گوید. مسیح می‌تواند شاگردانش را شریر توصیف کند (متی ۱۱:۷) و پولس می‌‏گوید: «مزدِ گناه مرگ است» (رومیان۲۳:۶). همه انسان‏ها در برابر خداوند محکومند. گناهانمان، ما را از او، که وجودش قداست ناب و عدالت تام است، جدا کرده‏ است. ماهیت تعویضی مرگ مسیح، کلیدِ اصلیِ درک نحوه برخورد خداوند با گناه، بخشش و رحمتش نسبت به ما است. برای نزدیک شدن به خدا، «مسیح برای گناهان ما مرد، نیکوکار برای گناهکار جان داد» (۱ پطرس ۱۸:۳). اگر همه ما گناهکاریم، نیکوکار خود مسیح است. «کسی که گناه را نمی‌‏شناخت، گناهکار شد، تا بتوانیم مورد رحمت قرار گیریم» (۲ قرنتیان ۲۱:۵).

عهد جدید، حقیقت مرگ مسیح را برای ما با چند مثال واضح، تفسیر کرده است. برای مثال گفته شده که، مسیح بهای رستگاری ما را داد هنگامی که “جانش را به عنوان فدیه‌‏ای به جای بسیاری داد” (مرقس ۴۵:۱۰). “مسیح با تحمل گناهانمان ما را با خداوند آشتی داد” (۱ پطرس ۲۴:۲). “خدا مسیح را، به عنوان قربانی برای کفاره، با ریختن خونش هدیه کرد” (رومیان ۲۵:۳). که بدین وسیله خشم خدا نسبت به ما گناهکاران فرونشست.

پولس یادآور می‏‌شود که مرگ مسیح به جای ما، مهمترین مساله است و دقیقا مطابق با آنچه كه در عهد عتیق در کتاب‏‌مقدس آمده، بوده است (۱ قرنتیان ۳:۱۵). مرگ او قربانی‏‌های تعهدی عهد عتیق، مانندِ بره عید فَصح و بُز قربانی روز کفاره، به عنوان کفاره گناه را، تکمیل کرد. او خادم رنج کشیده‌‏ای بود که به خاطر گناهان ما میخکوب شد ( اشعیا ۵:۵۳).

گاهی مبلغان خیرخواه، این تصور اشتباه را به وجود می‌‏آورند که مسیح برای ما مرد تا پدری بیزار و انتقام‏‌جو را قانع کند که رحمت بورزد. در حقیقت، این از روی فیض و عشق خدا بود که پسرش را فرستاد و پسر، جان خود را در راه اصلاح بشر نهاد: «خداوند در مسیح، جهان را با خود آشتی داد» (۲ قرنتیان ۱۹:۵).

بنابراین هر سه شخص تثلیث کاملا در رستگاری ما نقش دارند: “مسیح از طریق روح ابدی -روح القدس- خود را به خدا تقدیم کرد (عبرانیان ۱۴:۹). درست همان‏‌طور که “گراهام کول” توصیف مي‏‌كند، پدر معمار است، پسر اجرا کننده و روح القدس، اعمال‏‌کننده کفاره است.

۲. مسیح برای افشای شخصیت خداوند جان سپرد!

چنین نیست که ما قبل از مرگ مسیح، چیزی راجع به خدا نمی‌‏دانستیم. توجه مشیتی خدا به مخلوقاتش، عشقش را آشکار می‏‌کند و وعده‏‌های او به ابراهیم، علاقه او را به جهانیان نشان می‌‏دهد. روی صلیب، اوج عهد و پیمان خدا را با اسرائیل می‏‌بینیم و شاهد آخرین و شگرف‌ترین وجههِ عشق و عدالت او هستیم.

دو متن از رومیان این مطلب را به روشنی بیان می‏‌کند؛ خدا عشق خود را به ما بدين شکل نشان می‏‌دهد: «وقتی ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح به خاطر ما مرد» (رومیان ۵:۸). مرگ مسیح تمام شک‌‏ها را در مورد اینکه خداوند ما را دوست دارد، برطرف می‏‌کند و این‏گونه مطمئن می‌‏شویم که مهم نیست در زندگی چه اتفاقی برای ما بیوفتد، می‌‏توانیم به این اعتماد کنیم که” او از بخشش پسر خود هیچ دریغ نکرد و او را برای همه ما تسلیم کرد… و همچنین به فیض خویش، همه چیز به ما بخشید” (رومیان ۳۲:۸).

مسیح برای اثبات عدالت الهی نیز جان سپرد:”خداوند مسیح را به عنوان یک قربانی برای کفاره گناهان هدیه کرد… تا عدالت خود را نشان دهد” (رومیان ۲۵:۳-۲۶).

خداوند، با چشم بستن روی گناهان ما یا با نادیده گرفتن آنها، ما را نمی‌‏بخشد. بخشش برای کسی که در حق او بدی شده، گران است و روی صلیب، ما نه تنها عشق خداوند، بلکه اهمیت به دوش گرفتن گناهانمان را به وسیله خداوند، شاهدیم.

در سایر قسمت‏‌های عهد جدید نیز می‌‏آموزیم که مسیح برای نشان دادن حکمت، قدرت و شکوهِ خداوند، مرد.

فخر کردن به صلیب

برای مرگ مسیح دلایل بسیار دیگری نیز وجود دارد که شامل غلبه بر شر، آغاز عهد جدید و تقدیمِ نمونه‏‌ای از عشق فداکارانه به ما است. اما دو دلیل اساسی آن، رساندن ما به خدا و افشای شخصیت خداوند است.

اگر خداوند پسر خود را به جهت مرگ برای ما نفرستاده بود، ما کجا بودیم؟

بدون صلیب، ما با درک ظلمانی خود از خداوند بودیم و با زندگی الهی بیگانه شده بودیم” (افسسیان ۱۸:۴).

شاید این شعار را شنیده باشید که “حیوان خانگی برای تمام زندگی است نه فقط برای نگهداری در کریسمس”. “لئون موریس” که بر عهد جدید تسلط دارد، گفته است که: “دلم می‏‌خواهد یک شعار دیگر بسازم، مرگ مسیح برای تمام زندگی بود نه فقط برای عید پاک (رستاخیز)”.

بعد از سال‌ها به عنوان یك مسیحی و تقریبا ۳۰ سال تدریس الهیات، بیشتر و بیشتر متقاعد شدم که مرگ مسیح، همه چیز را تغییر داده است. دعا می‏‌کنم که تک تک ما در این کلام با پولس همراه شویم که”من هرگز به چیزی به جز صلیب سرورمان عیسی مسیح فخر نخواهم کرد.”


Brian Rosner (PhD, Cambridge) is principal of Ridley College in Melbourne, Australia. He is the author or editor of more than a dozen books, most recently Known by God: A Biblical Theology of Personal Identity (Zondervan, 2018). Brian is married to Natalie and has four children.

این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.