۹ چیزی که باید درباره دعا در کتاب مقدس بدانید

آیا می‌دانید چند دعا در کتاب مقدس ذکر شده است (و به چند مورد از آنها پاسخ داده شده است)؟ در اینجا به این سوالات پاسخ می‌دهیم و موارد دیگری که باید در مورد دعا در کتاب مقدس بدانید را نیز بیان می‌کنیم.

۱- ۶۵۰ دعا در کتاب مقدس ثبت شده است.

۲- در حدود ۴۵۰ پاسخ به دعا، در کتاب مقدس درج شده است.

۳- اولین دعایی که در کتاب مقدس نگاشته شده است، در پیدایش ۲۶:۴ می‌باشد (گفتگوهای قبل، مستقیما توسط خدا آغاز شده بود؛ به عنوان مثال، پیدایش ۸:۳-۱۳؛ پیدایش ۹:۴)

۴- کتاب مقدس، دعا کردن عیسی را در ۲۵ زمان مختلف در دوران خدمت زمینی او ثبت کرده است.

۵- در کتاب مقدس، پولس ۴۱ بار از دعا (دعاها، گزارش دعا، درخواست دعا، توصیه به دعا) نام می‌برد.

۶- گرچه دعا را می‌توان (و باید) در هر موقعیت فیزیکی انجام داد، اما کتاب مقدس، پنج حالت خاص را بیان می‌کند: نشسته (دوم سموئیل ۱۸:۷)، ایستاده (مرقس ۲۵:۱۱)، زانو زده (تواریخ ۱۳:۶؛ دانیال ۱۰:۶؛ لوقا ۴۱:۲۲؛ اعمال ۶۰:۷؛ ۴۰:۹؛ ۳۶:۲۰؛ ۵:۲۱؛ افسسیان ۱۴:۳)، حالت صورت بر روی زمین (متی ۳۹:۲۶؛ مرقس ۳۵:۱۴)، و با دست‌های رو به بالا (اول تیموتائوس ۸:۲).

۷- در الگوی عیسی، برای اینکه شاگردان او چگونه باید دعا کنند ( لوقا ۱:۱۱-۴)، او روی پنج بخش تاکید می‌کند: اینکه نام خدا گرامی داشته شود – تمرکز بر جلال ابدی او («ای پدر، نام تو مقدس باد»)، اینکه پادشاهی خدا بیاید – تمرکز بر اراده ابدی او («پادشاهی تو بیاید»)، اینکه معاش روزانه ما تأمین شده است – تمرکز بر زمان حال ما («نان روزانۀ ما را هر روز به ما عطا فرما»)،  اینکه خداوند بخشش خود را شامل حال ما کرده است – تمرکز بر گذشتۀ ما («گناهان ما را ببخش، زیرا ما نیز همۀ قرضداران خود را می‌بخشیم»)، و اینکه رستگاری ما از جانب خدا فراهم خواهد شد – تمرکز بر آیندۀ ما.

۸- کتاب مقدس، حداقل ۹ نوع اصلی دعا را ذکر می‌کند: دعای ایمان (یعقوب ۱۵:۵)، دعای توافق (همچنین به عنوان دعای مشارکتی شناخته می‌شود) (اعمال ۴۲:۲)، دعای درخواست (همچنین به عنوان دعای استغاثه یا التماسی شناخته می‌شود) (فیلیپیان ۶:۴)، دعای شکرگزاری (مزامیر ۲:۹۵-۳)، دعای پرستش (اعمال ۲:۱۳-۳)، دعای تقدیس (همچنین به عنوان دعای وقف کردن شناخته می‌شود) (متی ۳۹:۲۶)، دعای شفاعت (اول تیموتائوس ۱:۲)، دعای تضرع (مزامیر ۶۹)، و دعا در روح (اول قرنتیان ۱۴:۱۴-۱۵).

۹- کلمه «آمین» (که به معنای «بگذارید چنین باشد»، «به راستی»، «درست است» «حقیقتاً همین‌طور است») برای اولین بار در کتاب مقدس، در کتاب اعداد ۲۲:۵، آمده است. در آن بخش از متن، خدا به شخصی که تسلیم آزمایش خود می‌شود، فرمان می‌دهد که آن را بگوید.

این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.