کتاب مقدس درباره هِرمنوتیک چه می‌گوید؟

هِرمنوتیک یا همان علم تفسیر، بررسی اصولی می‌باشد که در تفسیر به کار رفته است. هر چند کتاب مقدس به واژه‌ٔ هرمنوتیک به‌طور واضح اشاره نمی‌کند، اما در چندین آیه در مورد تفسیر صحیح پیغام خدا صحبت می‌کند.

تفسیر کلام برای رشد ایمانی یک ایمان‌دار بسیار اهمیت دارد، زیرا درباره چگونگی درک آیات کتاب مقدس بحث می‌کند. اگر ندانیم که چگونه آیات را تفسیر کنیم، قادر به درک آنچه خدا از ما انتظار دارد، نخواهیم بود. این برخلاف خواست خداوند از ماست؛ که شامل درک کامل کلام خدا، به کار بستن آن در زندگی خود و تعلیم آن به دیگران می‌شود. (عزرا ۱۰:۷؛ اول تیموتائوس ۱۶:۳).

معنی واژه هرمنوتیک چیست؟

در اساطیر یونانی، هِرمس مفسر خدایان بود. واژه یونانی که به زبان اسپانیایی به عنوان هرمنوتیک، یعنی «تفسیر یا ترجمه» آمده است، از نام او گرفته شده است.

پولس در کتاب مقدس، وقتی در مورد هِرمِنیا (hermeneia) یا عطیه ترجمهٔ زبان‌ها (اول قرنتیان ۱۰:۱۲) سخن می‌گوید، از ریشهٔ این واژه استفاده می‌کند. این واژه همچنین برای مفهوم بخشیدن به متنی از همان زبان به کار رفته است. گاهی عیسی مردمی را خطاب قرار می داد که مفهوم عهد عتیق را درباره او درک نمی‌کردند (لوقا ۱۷:۲۴). آنها عهد عتیق را خوانده بودند، آن را می‌دانستند، اما آن را به درستی تفسیر نکرده بودند. از این رو، عیسی برای آنها “اعلام کرد” (توضیح داد) که کتاب مقدس چگونه به او اشاره می‌کند. این عبارت نیز از همان ریشه‌ ی هِرمِنیان (Hermeneian) آمده است.

چرا باید هرمنوتیک را بیاموزیم؟

خدا به ما فرمان می‌دهد که کلامش را به درستی تفسیر کنیم (دوم تیموتائوس ۱۵:۲). فرض بر این است که این کار همیشه آسان نخواهد بود و به همین دلیل پولس می‌گوید: «سخت بکوش که مقبول خدا باشی، همچون خدمتکاری که او را سببی برای شرمساری نیست و کلام حقیقت را به‌درستی به کار می‌بندد.» (دوم تیموتائوس ۱۵:۲)

تحریف پیام اصلی کتاب مقدس به نابودی می‌انجامد (دوم پطرس ۱۴:۳-۱۶). بسیاری کتاب مقدس را تحریف می‌کنند و کتاب مقدس صریحاً می‌گوید که آنها با این کار نابودی خود را رقم می‌زنند. این ثمرهٔ شخصی است که نه تنها روح‌ القدس را ندارد، بلکه از مطالعهٔ دقیق کلام خدا نیز غفلت می‌ورزد.

آنچه بیش از همه مانع از تفسیر درست کتاب مقدس می‌شود این است که ما آن را مطابق میل خود تفسیر می‌کنیم. وقتی چیزی می‌گوید که باب میل ما نیست، آن را بد جلوه می‌دهیم. ما با پیش فرض‌های بسیاری که داریم کلام را می‌خوانیم و علایق ما برای ما اولویت دارند. وقتی که با الهیات ما جور در نمی‌آید، آن را با سایر اصول تفسیر می‌دهیم تا آنچه را که می‌خواهیم بیان کند.

در دوره ما گفته می‌شود کسی که معنای متن را تعیین می‌کند نویسنده آن نیست بلکه خواننده متن است. اما باید این موضوع را درک کنیم که خداوند تنها کسی است که می‌تواند در مورد خود به ما بگوید. کتاب مقدس مکاشفه‌ای از جانب اوست. همه چیز با او (خداوند) شروع می‌شود.

اصول تفسیری که باید مورد توجه قرار بگیرند

برای ترجمه‌ٔ درست کتاب مقدس، باید چندین اصل را در نظر گرفت:

  • زمینه، مفهوم متن را تعیین می‌کند.
  • آیه‌های مشکل یا «مبهم» باید با استفاده از آیات واضح تفسیر شوند.
  • ما باید تجربیات شخصی خود را در پرتو کلام خدا تفسیر کنیم.
  • کتاب مقدس، خود کتاب مقدس را تفسیر می‌کند.

ما باید پیشینه تاریخی هر متن، و اینکه نویسنده و مخاطبان اصلی آن چگونه این متن را خوانده‌اند را در نظر داشته باشیم.

علاوه بر این، بر اساس الهیات کتاب مقدس، کتاب مقدس مجموعه‌ای از اینکه «چگونه این کار را انجام دهیم» نیست، بلکه شامل این است که خدا چگونه ما را نجات داده است و چگونه از طریق شخص و کار پسرش عیسی مسیح این نجات را بر ما آشکار می‌سازد. او، پیغام تمام کتاب مقدس است.

عهد عتیق به مسیح به‌عنوان شخصی اشاره می‌کند که قرار بود بیاید و عهد جدید به مسیح به‌عنوان کسی که اکنون آمده است اشاره می‌کند. او برای ما اساس و اصول تفسیر کتاب مقدس است که ما را متحد می‌سازد. کل کتاب مقدس به او شهادت می‌دهد (یوحنا ۳۹:۵-۴۰). کتاب مقدس در درجهٔ اول در مورد ما نیست، بلکه در مورد شخص عیسی است.

بی‌شک، خدایی که کتاب مقدس را الهام کرده است از ما انتظار دارد به پیغامی که در ابتدا برای منفعت بشر و جلال خود داده است، احترام بگذاریم.

این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.