در بیش از نیمی از وسعت ایالات متحده، مورمونیزم سریعترین مذهبِ در حال رشد است. هر چند مورمون‌ها کلیسایشان را جنبشی بازسازی کننده در مسیحیت می‌دانند (به اعتقاد آنها ارتداد بزرگ بین عصر کلیسای عهد جدید و بازسازی آن تحت نظر جوزف اسمیت رخ داده است)، اما مورمونیزم به شکل جدی با آموزه‌ها و عقاید مسیحیت ارتدوکس و راستین کاملا متفاوت است.
در این مقاله ۹ چیزی که باید دربارهٔ عقاید مورمون‌ها بدانید آمده است:
۱. در سال ۱۸۳۸ جوزف اسمیت ادعا کرد در مکاشفه‌ای به او الهام شده که این کلیسا باید کلیسای مقدسینِ روز آخرِ[1] (LDS) نامیده شود. اعضای کلیسای عهد جدید «مقدسین» نامیده می‌شدند (به اعمال ۳۲:۹، افسسیان ۱۹:۲، فیلیپیان ۱:۱ مراجعه کنید)، به همین دلیل مورمون‌ها نام کلیسایشان را “مقدسین روز آخر” می‌نامند. به بیان گوردون بی هینکلی[2]، رئیس اسبق کلیسای مقدسین روز آخر ،”آنها مقدسین ایام قدیم بودند و ما مقدسین روز آخر هستیم. به همین سادگی است.” هینکلی اضافه می‌کند که آنها به «مورمورن‌ها» معروف هستند زیرا به کتاب مورمون به عنوان کلام خداوند اعتقاد دارند.
۲. مورمونیزم دارای چهار کتاب است: (۱) کتاب مورمون: یک عهدنامه دیگر از عیسی مسیح (که ادعا می‌شود در آن سوابق ارتباط خداوند با ساکنان آمریکای باستان از ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد تا ۴۰۰ سال بعد از میلاد ثبت شده است)، (۲) آموزه‌ها و عهدها (مجموعه‌ای از مکاشفات و بیانات الهام‌بخش برای تاسیس و ساماندهی کلیسای عیسی مسیح در ایام آخر (از ۱۸۳۰ پس از میلاد تا ۱۹۷۸ میلادی)، (۳) مروارید گرانبها (مجموعه‌ای از مکاشفات، ترجمه‌ها و نوشته‌های جوزف اسمیت)، و (۴) ترجمه کینگ جیمز از کتاب مقدس[3] (مورمون‌ها معتقدند که کتاب مقدس تا جایی که درست ترجمه شده کلام خداست. همچنین معتقدند که کتاب مورمون کلام خداست.”
۳. کلیسای LDS یا همان مقدسین روز آخر، چنین تعلیم می‌دهد که از آنجا که کتاب مقدس در طول قرن‌ها دست به دست شده “بسیاری از قسمت‌های ارزشمند و شفاف خود را از دست داده است.” آنها معتقدند که کتاب مقدس تا جایی که درست ترجمه شده کلام خداست” و اینکه مطمئن‌ترین راه برای بررسی صحت هر عبارت کتاب مقدس مقایسه متون مختلف نیست بلکه مقایسه کتاب مورمون و مکاشفه‌های دوران نوین است.” ترجمه کینگ جیمز از کتاب مقدس، نسخه رسمی کتاب مقدس انگلیسی کلیسای مقدسین روز آخر است، البته شایان ذکر است که در این نسخه پاورقی اضافه شده تا مفاهیم آموزه‌های کلیسای مقدسین روز آخر در آن گنجانده شود.
۴. کتاب مورمون تعلیم می‌دهد که تنها احمق‌ها می‌گویند که کتاب مقدس کافی است و نیازی به کتاب آسمانی دیگری نیست (ای احمق که می‌گویی: تنها یک کتاب مقدس، ما یک کتاب مقدس داریم و نیازی به کتاب مقدس دیگری نداریم.” (دوم نیفای ۶:۲۹). کتاب مورمون شباهت‌های زبانی زیادی با کتاب مقدس کینگ جیمز دارد، از جمله کل عبارات کلمه به کلمه تکرار شده‌اند. به عنوان مثال کتاب مورمون به طور کلی شامل ۱۹ بخش از ترجمه کینگ جیمز از اشعیا می‌باشد.
۵. کلیسای مقدسین روز آخر تعلیم از طریق مکاشفات مداوم را تایید می‌کند. آنها می‌گویند: “ما به تمام آنچه که خداوند برای ما آشکار کرده و تمام آن چیزی که هم اینک آشکار می‌کند باور داریم و معتقدیم به اینکه هنوز چیزهای بسیار مهم و عالی دیگری که به پادشاهی خداوند مربوط می‌شود را بر ما آشکار خواهد کرد.” مورمون‌ها باور دارند که چنین مکاشفه‌ای، الهامی است ولی مصون از خطا نیست و ممکن است جایگزین مکاشفات قبلی شود، از جمله آنچه که در کتب مقدسشان یافت می‌شود. تنها کسی که مجاز به ارائه آموزه جدید است رئیس کلیسا است، کسی که در صورت انجام این کار، آن را به عنوان مکاشفه‌ای از سوی خداوند اعلام می‌کند و مورد پذیرش هیئت رئیسه کلیسا و امنای دوازده رسول قرار می‌گیرد و سپس توسط بدنه کلیسا مورد حمایت قرار می‌گیرد.
۶. بر خلاف تثلیث‌گرایی مسیحی (وجود سه شخص در یک خدا)، مورمون‌ها عقیده دارند که پدر، پسر و روح القدس سه خدای جداگانه‌اند. همین‌طور به باور آنها پدر و پسر مانند انسان دارای گوشت لمس کردنی هستند ولی روح القدس جسم گوشتی و استخوانی ندارد بلکه یک شخصیت روحانی است. به گفته جوزف اسمیت وقتی انسان به شکل خداوند خلق شد، این یک شکل جسمانی بود. خدای پدر زمانی میرا بود و روی زمین زندگی می‌کرد. او مرد و زنده شد و جلال یافت و به مقام الوهیت خود رسید. (به گفته جوزف اسمیت، “خدایی بالاتر از پدر خداوندمان عیسی مسیح وجود دارد”). خدای پدر، خدای حقیقی همه فرزندان روحانی از جمله عیسی و روح القدس است که الوهیت آنها از رابطه پدر-فرزندی گرفته شده است. عیسی در مورمونیزم با یهوه در عهد عتیق شناسایی می‌شود.
۷. بر اساس مورمونیزم همه چیز در جهان، از جمله خداوند، در نهایت توسط اصول و قوانین ماورایی ابدی اداره می‌شود. کلیسای مقدسین روز آخر تعلیم می‌دهد که تمام فرزندان پدر (از جمله انسان‌ها) پتانسیل (توانایی) یکسانی برای خدا شدن دارند (مانند پدر، پسر و روح القدس) زیرا همه آنها هم نوع‌اند. آنها می‌گویند: روح هر انسانی قبل از تبدیل شدن به روح فرزند خداوند به عنوان یک هوش الهی وجود داشته است.
۸. مورمون‌ها می‌گویند: ارواح انسان‌ها قبل از خلقت، فرزندان واقعی والدین آسمانی بوده‌اند. هرچند که روحشان خلق شده بود اما هوش ذاتی این ارواح، ابدی و ازلی تلقی می‌شود. در یک مجلس خانوادگی، خدای پدر به فرزندان روحانی خود گفته که طبق “نقشه نجات” او، آنها باید خانه بهشتی خویش را ترک گویند و صورت جسمانی بگیرند و پیش از اینکه به خدایی برسند مورد آزمایش قرار گیرند. شیطان این نقشه را رد کرد و می‌خواست طرحی را اجرا کند که باعث از دست رفتن قوای اخلاقی شود. عیسی با شیطان مخالفت کرد و یک طرح جایگزین ارائه کرد که در آن او به شکل انسان در می‌آید و بدون گناه زندگی می‌کرد تا برادران و خواهران روحانی او بتوانند خدایان شوند. روایت شده وقتی طرح لوسیفر پذیرفته نشد، شورش کرد و یک‌سوم سپاهیان آسمان را با خود به زمین برد تا به عنوان وسوسه‌کننده عمل کنند.
۹. مورمون‌ها به یک نجات همگانی برای همه بعد از مرگ باور دارند (وقتی راجع به نجات فقط از طریق فیض صحبت می‌کنند، منظورشان این است). آنها می‌گویند: بعد از اتحاد جسم با روح، انسان‌ها به جاهای مختلفی می‌روند:
- جلال آسمانی: بالاترین سطح پادشاهی آسمانیِ الهی که برای مورمون‌های «متاهل» است. برای آنانی‌که تمام قوانین و احکام آسمانی را رعایت کرده‌اند (این همان چیزی است که به آن زندگی جاودان می‌گویند).
- در مقابل، پادشاهی الهی سفلی برای ارواح مورمون‌های «مجرد» است که زندگی با ارزشی داشته و نیک زیسته‌اند. از جمله مسیحیانی که روی زمین فرصت نیافته‌اند در مورد مورمونیزم بشنوند و آن را بپذیرند. این گروه در این رتبهٔ پایین نمی‌توانند خدایان شوند.
- جلال دنیوی (جلال تِرِستیال): پادشاهی دنیوی برای مورمون‌های نالایق و افراد نیکی است که روی زمین از مورمونیزم چیزهایی می‌دانستند ولی آن را حتی پس از مرگشان هم رد کردند.
- پایین‌ترین رتبه جلال (جلال تِلِستیال): قلمرو تلستیال برای افراد شروری است که حتی پس از مرگ نیز مورمونیزم را رد می‌کنند. آنها به سبب گناهان خویش درد و رنج می‌کشند. این چیزی مشابه با نسخه مسیحی برای جهنم است با این تفاوت که ابدی نیست.
- جهنم (تاریکی بیرونی): جهنم ابدی برای شیطان، ارواح پلید و پسران ویرانی است (یعنی کسانی که بعد از دریافت روح القدس آن را انکار می‌کنند).
[1] Latter-day Saints
[2] Gordon B. Hinckley
[3] King James Version of the Bible