آیا می‌توانیم به عهد جدید اعتماد کنیم؟ بسیاری افراد باور ندارند که کتاب مقدس یک سند معتبر تاریخی است. اما واقعیت این است که کتاب مقدس به عنوان یک سند تاریخی بسیار قابل اعتماد است. وقتی اسناد کتاب مقدس را با سایر اسناد تاریخی باستانی مقایسه می‌کنیم، خواهیم دید که کتاب مقدس در جایگاه خاصی قرار دارد که آن تعدادِ نسخه‌های باستانی و میزان قابل اعتماد بودن آنها است. لطفا به نمودار زیر توجه کنید:
| نویسنده | تاریخ نگارش | اولین نسخه | بازۀ زمانی تقریبی بین اصل و کپی | تعداد نسخه‌ها | صحت نسخه‌ها |
| لوکرتیوس | اواخر ۵۵ یا ۵۳ ق.م | ۱۱۰۰ سال | ۲ | —- | |
| پِلینی | ۶۱-۱۱۳ ب.م | ۸۵۰ ب.م | ۷۵۰ سال | ۷ | —- |
| افلاطون | ۴۲۷-۳۴۷ ق.م | ۹۰۰ ب.م | ۱۲۰۰ سال | ۷ | —- |
| دموستِنس | قرن چهارم ق.م | ۱۱۰۰ ب.م | ۸۰۰ سال | ۸ | —- |
| هِرودوت | ۴۸۰-۴۲۵ ق.م | ۹۰۰ ب.م | ۱۳۰۰ سال | ۸ | —- |
| سوئِتونیوس | ۷۵-۱۶۰ ب.م | ۹۵۰ ب.م | ۸۰۰ سال | ۸ | —- |
| توسیدیدس | ۴۶۰-۴۰۰ ق.م | ۹۰۰ ب.م | ۱۳۰۰ سال | ۸ | —- |
| اوریپیدس | ۴۸۰-۴۰۶ ق.م | ۱۱۰۰ ب.م | ۱۳۰۰ سال | ۹ | —- |
| اریستوفان | ۴۵۰-۳۸۵ ق.م | ۹۰۰ ب.م | ۱۲۰۰ سال | ۱۰ | —- |
| سزار | ۱۰۰-۴۴ ق.م | ۹۰۰ ب.م | ۱۰۰۰ سال | ۱۰ | —- |
| لیوی | ۵۹ ق.م-۷۰ ب.م | —- | ??? | ۲۰ | —- |
| تاسیتوس | حدود ۱۰۰ ب.م | ۱۱۰۰ ب.م | ۱۰۰۰ سال | ۲۰ | —- |
| ارسطو | ۳۸۴-۳۲۲ ق.م | ۱۱۰۰ ب.م | ۱۴۰۰ سال | ۴۹ | —- |
| سوفوکِلِس | ۴۹۶-۴۰۶ ق.م | ۱۰۰۰ ب.م | ۱۴۰۰ سال | ۱۹۳ | —- |
| هومر (ایلیاد) | ۹۰۰ ق.م | ۴۰۰ ب.م | ۵۰۰ سال | ۶۴۳ | ۹۵% |
| عهد جدید | قرن اول ب.م (۵۰-۱۰۰ ب.م) | قرن دوم ب.م (۱۳۰ م) | کمتر از ۱۰۰ سال | ۵۶۰۰ | ۹۹٫۵% |
آیا می‌توانیم به عنوان یک سند تاریخی به عهد جدید اعتماد کنیم؟
کاملا روشن است که اسناد کتاب مقدس به‌خصوص اسناد عهد جدید از نظر کمیت، محدودۀ زمان وقوع اصلی و اعتبار متن از رتبۀ بالاتری برخوردار هستند. با این وجود مردم هنوز می‌پرسند آیا اسناد به شکل معتبر و قابل اعتماد به ما منتقل شده‌اند یا نه، در حالی که باید بپرسند آیا اسناد کتاب مقدس گزارش‌های تاریخی واقعی را ثبت کرده‌اند یا نه؟
کتاب مقدس یک کتاب تاریخی است
می‌توان گفت کتاب مقدس کتابی تاریخی است و همین‌طور هم هست. کتاب مقدس مکان‌ها، ملت‌ها و رویدادها را با جزئیات مختلف شرح می‌دهد. اساسا یک گزارش تاریخی از قوم خدا در طی هزاران سال است. تقریبا هر صفحه از آن را باز کنید، نام مکان یا شخصی را خواهید دید. با توجه به تحقیقات باستان‌شناسی می‌توان اعتبار و درستی آن را تأیید کرد. اگر چه باستان‌شناسی نمی‌تواند ثابت کند کتاب مقدس الهام خداست، اما می‌تواند درستی یا نادرستی برخی از حوادث یا مکان‌ها را ثابت کند. با این حال تا کنون هیچ کشف باستان‌شناسی مشخصی وجود نداشته است که به هر شکلی بتواند کتاب مقدس را رد کند.
با این وجود مردم قبلا تصور می‌کردند کتاب مقدس اشتباهات تاریخی فراوانی دارد، از جمله گزارش لوقا از فردی به نام لیسانیوس، حاکم آبیلینی در حدود سال ۲۷ پس از میلاد (لوقا ۱:۳).
محققین برای اثبات اشتباه لوقا “خطای واقعیت” را به کار می‌برند، زیرا همه بهخوبی می‌دانستند لیسانیوس حاکم نبود، بلکه حدود ۵۰ سال پیش از زمانی که لوقا توضیح می‌دهد، والی شهر کالیکس بوده است. اما یک سنگ‌نوشتۀ قدیمی پیدا شد که طبق زمانی که لوقا می‌گوید لیسانیوس حاکم آبیلا در نزدیکی دمشق بود. پس معلوم می‌شود دو نفر به نام لیسانیوس بوده‌اند و لوقا حقایق را به‌درستی شرح داده بود.
همچنین خرابه‌های دیوارهای اَریحا درست همان‌طوری که کتاب مقدس شرح ویرانی آن را داده بود، پیدا شدند. بسیاری از منتقدین شک داشتند اصلا شهری به نام ناصریه وجود داشته است. اما باستان‌شناسان سنگ‌نوشته‌ای مربوط به یک کنیسۀ قرن اول در قیصریه پیدا کردند که وجود آن را تأیید می‌کند. یافته‌ها همگی بر وجود هیرودیس کبیر و پسرش هیرودیس آنتیپاس مهر تأیید می‌زنند. باقیمانده‌های خانۀ پطرس رسول در کَفَرناحوم پیدا شدند. استخوان‌هایی با جای زخم میخ بر روی مچ پاها و روی دست‌ها کشف شدند که واقعیت به صلیب کشیدن را اثبات می‌کنند. استخوان‌های قیافا، کاهن اعظم در یک استوانه (ظرفی مخصوص نگهداری استخوان) کشف شده‌اند.
البته تعداد زیادی از کاوش‌های باستانی، گزارش‌های کتاب مقدس از مکان‌هایی همچون بیت‌صیدا، بیت‌عنیا، قیصریه، کَفَرناحوم، قبرس، غلاطیه، فیلیپی، تسالونیکی، بریا، آتن، قُرنتس، اَفِسُس و غیره را ثابت می‌کنند:
۱- سنگ‌نوشته‌ای پیدا شد که به پنتیوس پیلاتُس به عنوان فرماندار یهودا اشاره می‌کند.
«اینک در پانزدهمین سال فرمانروایی تیبِریوسِ قیصر، هنگامی که پنتیوس پیلاتُس والی یهودیه بود…» (لوقا ۱:۳).
۲- فرمانی از کلودیوس در دلفی (یونان) پیدا شد که گالیو را به عنوان حاکم یا والی اَخائیه در سال ۵۱ پس از میلاد معرفی می‌کند، از این رو با خدمت پولس در قرنتس رابطه دارد.
«اما هنگامی که گالیو والی اَخائیه بود، یهودیان همداستان شده، بر سر پولس تاختند و او را به محکمه کشاندند» (اعمال ۱۲:۱۸).
۳- حفاری‌های باستان‌شناسی متنی با نام اراستوس خیّر و نیکوکار پیدا کردند که ممکن است به خزانه‌دار شهر روم که در رومیان ۲۳:۱۶ ذکر شده است، ربط داشته باشد.
«گایوس که مهمان‌نوازیِ او شامل حال من و تمامی اعضای کلیسای اینجا شده است، برای شما سلام می‌فرستد» (رومیان ۲۳:۱۶).
۴- قسمت‌هایی از معبد آرتمیس در اَفِسُس کشف شده‌اند که در اعمال ۲۸:۱۹-۴۱ نیز ذکر شده است.
«چون این را شنیدند، به‌غایت خشمگین شده، فریاد سر دادند که بزرگ است آرتِمیسِ اَفِسُسیان»! (اعمال ۲۸:۱۹).
۵- معلوم شده است در سال ۶ پس از میلاد، کُرنلیوس توسط آگوستوس به حکمرانی سوریه منصوب شد. باستان‌شناس سِر ویلیام رامسی، چندین سنگ‌نوشته کشف کرد که نشان می‌دادند کُرنلیوس در دو نوبت حاکم سوریه بود، بار اول چند سال پیش از این تاریخ… باستان‌شناسان به پاسخ‌های غیر منتظره و تأیید کننده‌ای رسیده‌اند. به‌علاوه، باستان‌شناسی علاوه بر ارائۀ پیش‌زمینه‌های این حوادث، در تأیید چندین واقعیت به ما کمک می‌کند:
- سرشماری برای جمع‌آوری مالیات روش نسبتا مرسومی در امپراتوری روم بود و به‌خصوص در یهودیه انجام می‌شد.
- لازم بود همه به شهرهای خود بازگردند تا در این سرشماری نام‌نویسی کنند.
- ظاهرا این روش‌ها در دوران حکومت آگوستوس (۳۷ سال ق.م تا ۱۴ سال ب.م) به کار می‌رفته است که بهخوبی در محدودۀ زمانی تولد عیسی می‌گنجد.
۶- تعدادی از سنگ‌نوشته‌ها اعتبار تاریخی گزارش لوقا را تأیید می‌کنند. حاکمان سیاسی تسالونیکی (اعمال ۶:۱۷ و ۸) قاضی بودند و نامشان روی پنج سنگ‌نوشته یا کتیبۀ مربوط به قرن اول میلادی حک شده است. به همین ترتیب، پوبلیوس به‌درستی با نام proµtos (به معنای مرد اول) یا حاکم مالتا نام‌گذاری شده بود (اعمال ۷:۲۸). در نزدیکی لِستره، سنگ‌نوشته‌ها نشان می‌دهند برخی از اهالی لیکائونیه مجسمه‌ای از هِرمس به زئوس تقدیم کرده‌اند و نزدیک آن یک محراب سنگی نیز برای “شنوندۀ دعا” (زئوس) و هِرمس بنا شده بود، این امر، هم‌سان پنداشتن بَرنابا با زئوس (مشتری) و پولس با هِرمس (عطارد) را توضیح می‌دهد (اعمال ۱۱:۱۴). بالانس در سال ۱۹۵۶ مکان بعدی توقف پولس، “دِربِه” را هم‌سان با کائرتی هویوک (Kaerti Hüyük) در نزدیکی کارامان دانست (لوقا ۲:۲) و این سنگ‌نوشته‌ها، لیسانیوس را به عنوان حاکم آبیلینی تأیید می‌کنند (لوقا ۱:۳). همچنین بر اشارات لوقا به کُرنلیوس به عنوان حاکم سوریه در زمان پیش از مرگ هیرودیس اول (لوقا ۲:۲) و لیسانیوس به عنوان حاکم آبیلینی (لوقا ۱:۳) مهر تأیید می‌زنند.
یافته‌های باستان‌شناسی، بسیاری از رویدادها و مکان‌های کتاب مقدس را تأیید می‌کنند. آیا کتاب مقدس قابل اعتماد است؟ دقیقا! آیا عهد جدید یک سند تاریخی قابل اعتماد است؟ بدون شک! به خاطر داشته باشید هیچ کشف باستان‌شناسی تا کنون در تناقض با کتاب مقدس نبوده است. بنابراین چون بارها و بارها در طول تاریخ، طی قرن‌ها به اثبات رسیده است؛ می‌توانیم همچنان به عنوان یک سند تاریخی معتبر به آن اعتماد داشته باشیم.
نویسنده: مَت اسلیک