من در مشاوره، فرزندپروری و مسیر شخصی خودم برای خداپرستی، دریافتهام که نفرت از گناه موضوعی است که به راحتی نادیده گرفته میشود؛ در حالیکه هرگز اولویتی نیست که در مورد آن اغراق شود. گناه، به همراه خود پیامدهایی دارد، و اغلب این عواقب، دردناک هستند. بیزاری از پیامدها، وسوسهای واقعی برای ما به همراه دارد که باعث میشود هرگز از خود گناه بیزار نباشیم.
اشتباه نکنید؛ ما باید از اینکه چگونه گناه به خودمان و دیگران آسیب میرساند، تنفر داشته باشیم. اما این موضوع به اینجا ختم نمیشود. تا زمانیکه گناه به دلیل طبیعت نفرتانگیز و غیرقابل تحملش، واقعاً مورد تنفر قرار نگیرد، در خداپرستی رشد حقیقی نخواهیم داشت. ممکن است در اخلاق رشد کنیم، اما در تقدس خیر! زیرا تقدس مستلزم تنفر خداگونه از گناه است.
بنابراین در اینجا سه دلیل وجود دارد که چرا باید از گناه متنفر باشیم. با اندیشیدن به این دلایل، باشد که نفرتی مقدس از تمام چیزهایی که بر ضد پادشاهی خدا در زندگی ما هستند، در ما برانگیخته شود.
۱- زیرا برخلاف کلام خداست
کلام خدا خوب است. آن شخصیت خدا را انعکاس میدهد، به ما میآموزد چه چیزی مقدس است و چه چیزی نیست (رومیان ۱۲:۷-۱۳). بنابراین گناه، تخطی از شریعت خداست (اول یوحنا ۴:۳). گناه، در نقطه مقابلِ نیکویی قرار دارد. گناه اعتراض ما در خیابانهای تحت حاکمیت خداست. علاوه بر این، گناه، اعتراضی مسالمت آمیز نیست. دستی است که بر علیه پادشاهی خدا بلند شده است. پادشاهی خدا، حکومتی نیکو است و او نیکویی را تعریف میکند (مزمور ۶۸:۱۱۹). هر چیزی مخالف خدا باشد، شیطانی و شرورانه است. توجه کنید، ما باید اینطور فکر کنیم.
گناه، صرفاً وضعیت حاضر ما، تمایلات شخصی، یا نتیجۀ شرایط محیطی ما نیست. با اینحال که همه اینها هست، اما بسیار فراتر است. گناه، شرارت و بدی است زیرا بر ضد خدای نیکو است. گناه، کلام خدا را نادیده میگیرد، و دستش را بر علیه تخت پادشاهی خدا بلند میکند. دوستان عزیز، از گناه متنفر باشید زیرا در هر چیز نامطلوبی غرق است. هیچ چیزِ قابل ستایش، خوشایند، زیبا یا خوب در آن وجود ندارد. گناه در هسته خود، نفرت انگیز است.
۲- زیرا مخرب است
بر اساس کتاب مقدس درمییابیم که مزد گناه مرگ است. به این موضوع فکر کنید، هر یک از سنگ مزارها در طول تاریخ یک نشانی از گناه هستند. هر دقیقه ۱۰۵ نفر میمیرند. یعنی روزی ۱۵۱۶۰۰ نفر و سالانه بیش از ۵۵ میلیون نفر. گناه ویران کننده است. اما نه تنها به زندگی پایان میدهد، بلکه زندگی را دچار فلاکت میسازد. هرگونه بحث و جدل، سیلی زدن، چاقوکشی، شایعه پراکنی و بلندکردن صدا از روی خشم، همه از گناه نشأت میگیرند. اشکهای حسرت، خطا ، شرم و ترس از گناه سرچشمه میگیرند. گناه با سرعتی بیمانند زندگیها را نابود میسازد. نگاهی به اطرافتان بیاندازید تا آثار تخریب آن را ببینید. البته تنها از پیامدهای محدود گناه، در زندگی خودتان متنفر نباشید، بلکه اثرات ویرانگر و فاجعهبار آن بر بشریت را نیز در نظر داشته باشید. از تمام عواقب آن بیزار باشید اما بیشتر از آن، از خود گناه تنفر داشته باشید.
۳- زیرا عیسی خون خود را به خاطر آن داد
اگر هنوز نظر شما را جلب نکردهام، دعا میکنم که اکنون بتوانم. گناه چقدر شرورانه است که مسیح باید با مرگ خود بهای آن را بدهد؟ گناه چقدر زشت است که ادعای زیبایی بیکران عمانوئیل را دارد؟ آیا اینک که بدن مسیح آویخته شده است و غوغای اعتراض برای جانش برخاسته است، آیا سیاهی و دود آن را در حالیکه مسیح، برهنه بر روی صلیب است و به سختی نفس میکشد، متوجه نمیشوید؟ عیسی با بدن کتک خورده و کبود شده، در حال پرداخت بهای گناه بود.
شما که به گناه میاندیشید اما آن را آسان میشمارید
و شریر را مهم نمیدانید
اینک میتوانید ماهیت آن را به درستی مشاهده کنید،
اینجا میتوان خطایش را برآورد کرد.
به قربانی معین شده توجه کنید،
ببینید چه کسی این باور وحشتناک را به دوش میکشد؛
این کلمه است، مسیح خداوند، پسر انسان و پسر خدا.
وقتی که وسوسه میشوید گناه کنید، به یاد بیاورید که چگونه خون مسیح برای آن گناه ریخته شد و مُرد. به خاطر داشته باشید که او چه اندازه از گناه متنفر بود و شما را چقدر دوست داشت که آن بار وحشتناک را به دوش کشید.
چه کسی جز مسیح شهامت داشت اینگونه خالی شود،
غرق در زخمها شده، جام درد را سر بکشد،
با تنی نحیف و شکننده
درد خار و میخ و شکافتن نیزه را تحمل کند؟
هنگامی که به چگونگی مبارزه با گناه میاندیشید، به خاطر داشته باشید که نجات دهنده شما در حال مبارزه بر علیه گناه است. او را ببینید که چگونه آن مشک غضب الهی را سر میکشد تا شما بتوانید کنار میز خداوند بیایید و جام برکت را بنوشید.