آیا جلال خدا در میان جمعیت جوان، بی‌­قرار و اصلاح‌شده تبدیل به کلیشه شده است؟ دایرۀ لغات مربوط به جلال هر روز رو به افزایش است. اما سوء‌تفاهم‌­ها و ناهماهنگی‌­ها همچنان پابرجا هستند. آیا “جلال خدا”، درست مانند “محبت خدا” که در نسل‌های قبل تا حد احساسات معمولی تنزل یافته بود، تبدیل به کلیشه خواهد شد؟

این بسیار دلگرم کننده است که می­‌شنویم جلال خدا را به‌عنوان هدف نهایی او می­‌دانند. من از افزایش علاقه و توجه امروزی به شخص جاناتان اِدواردز و همچنین تاثیرگذاری شبانانی همچون جان پایپر و خدمات مسیحی مانند کانون انجیل بسیار خرسندم. خوشحالم که افراد بسیاری مجذوب این موضوع شده‌­اند که جلال خدا را هدف نهایی او می­‌دانند.

به‌راستی هدف خلقت؛ خروج؛ قوم اسرائیل؛ خدمت، زندگی، مرگ، رستاخیز و سلطنت عیسی؛ نجات، کلیسا و خود خدا همین است. پولس اغلب روی این هدف جهانی تاکید می­‌کند، “زیرا آنان را که از پیش شناخت، ایشان را همچنین از پیش معین فرمود تا به شکل پسرش درآیند تا او فرزند ارشد برادران بسیار باشد” (رومیان ۲۹:۸). کولسیان ۱۶:۱، “همه چیز به واسطۀ او و برای او خلق شد”؛ به رومیان ۳۳:۱۱-۳۶ و عبرانیان ۱۰:۲ نیز مراجعه کنید.

هر چند این تعلیم که جلال خدا هدف نهایی اوست، بسیار پرقدرت بیان شده است، اما افراد بسیاری ناخواسته هدف نهایی خدا را با انگیزۀ کلی خدا یکی می­‌دانند (ادواردز و پایپر چنین اشتباهی نمی‌­کنند اما بسیاری از خواننده‌­های آنها مرتکب این اشتباه می‌­شوند). در نتیجه ما به ندرت می­‌شنویم که خدا با اهداف چندگانه عمل می­‌کند.

دلایل متعدد

برای مثال “خروج” را در نظر بگیرید. چرا خدا قومش را از بردگی در مصر نجات داد؟ به سرعت می‌­توان پاسخ داد، “برای جلال خویش”. قطعا خدا قومش را از بردگی نجات داد تا خودش را جلال دهد، اما کتاب خروج دلایل نجات را از چند منظر بیان می­‌کند:

• اهمیت به مردم ستمدیده (۳-۴)
• وفای به عهد با ابراهیم، اسحاق و یعقوب (خروج ۱۵:۳؛ ۵:۴؛ ۸:۶؛ ۱۳:۳۲؛ ۶:۳۴).
• برای اینکه قوم اسرائیل خداوند را خدمت می‌کرد (۲۳:۴؛ ۵:۶)
• برای آنکه بدانید من خداوندگار هستم (۷:۶؛ ۲:۱۰؛ ۱:۱۳)
• برای آنکه سرزمین موعود را به آنها بدهد (۸:۶)
• برای آنکه مصریان بدانند او خداوند است (۵:۷؛ ۳:۱۴-۴؛ ۱۵:۱۴-۱۸)
• برای آنکه فرعون بداند قابل مقایسه با خدا نیست (۱۷:۷؛ ۱۰:۸-۱۸)
• برای آنکه قدرتش را نشان دهد (۱۶:۹)
• برای آنکه نامش در سراسر زمین اعلام گردد (۱۶:۹)
• برای آنکه آیاتش را به نوادگانشان نشان دهد (۱:۱۰-۲)
• برای آنکه علاماتش در مصر افزون گردند (۹:۱۱)
• برای آنکه بر فرعون و سپاه او جلال و برتری یابد (۳:۱۴-۱۸)
• برای قوم اسرائیل این کار را کرد (۸:۱۸)

بنابراین خدا قومش را به دلایل مختلف و نه فقط به یک دلیل نجات داد. خدای بی­‌نظیر با محبت، تقدس، خیر، وفاداری و غیرت عمل می­‌کند. این موضوع بسیار شایان توجه است، زیرا اگر هدف نهایی خدا را با انگیزۀ کلی او یکسان بدانیم، تمامی صفات او را تحت جلال او قرار می‌­دهیم. اما خدا بر اساس آنچه هست عمل می­‌کند. او محبت می­‌کند چون مهربان است. او درست عمل می­‌کند چون عادل است. او قطعا هنگام عمل، خودش را آشکار می­‌کند و وقتی خودش را نشان می­‌دهد، خودش را جلال می­‌دهد. اما نباید بگوییم خدا صرفا برای جلال خویش عمل می­‌کند بدون تاکید بر این که او بر حسب محبت، نیکویی، وفاداری و در کل کیستی خود عمل می‌­کند.

 توجه داشته باشید که خدا قومش را برای جلال خویش، خیریت آنها، مجازات مصر و برای تداوم عهدی که با قوم بسته بود، نجات داد. تشخیص و تاکید بر اهداف چندگانه، چیزی از تاکید بر جلال خدا نمی‌­کاهد بلکه برعکس آن را بیشتر مورد تاکید قرار می‌­دهد. در حقیقت خدا در  خروج، محبت، وفای به عهد، غیرت، مشیت و قدرت خویش را از طریق معجزات، نجات و مجازات به نمایش می­‌گذارد که در همۀ آنها جلال خویش را آشکار می‌­سازد.  

چرا خدا ما را نجات می­‌دهد؟

حال آیا می­‌توانیم آموزهٔ نجات را در نظر بگیریم و بپرسیم، “چرا خدا ما را نجات می­‌دهد؟” می‌­توان عجولانه و با بی‌­فکری پاسخ دهیم، “برای جلال خویش”. دوباره این کاملا درست و مهم است. اما کتاب مقدس دلایل متعددی را بیان می­‌کند. خدا با قدرت و به درستی انگیزۀ خویش را برای نجات شرح می­‌دهد. یوحنا ۱۶:۳ بیان می­‌دارد، “خدایی که جهانیان را محبت نمود …” (به اول یوحنا ۹:۴-۱۰ نیز مراجعه کنید). افسسیان ۴:۱-۵، “متبارک باد خدایی که در محبت ما را از پیش تعیین کرد” (به تثنیه ۷ رجوع کنید). و افسسیان ۴:۲ نیز نجات ما را به محبت، رحمت و فیض خدا مربوط می‌­داند (به تیتوس ۴:۳-۵ مراجعه کنید). یوحنا ۱۷ حاوی دعای کهانتی عیسی می‌باشد که در هم تنیدن جلال خدا در خیریت قومش، و همچنین دعا و عمل «به خاطر آنها» می­‌باشد (۱۷-۱۹). رومیان ۲۸:۸ نیز روشن می­‌سازد تاریخ نجات تا حد زیادی برای خیریت قوم خداست.

چرا خدا ما را نجات می‌­دهد؟ به چند دلیل، اما در بین این دلایل خدا نشان می‌­دهد کیست و از آن رو خودش را جلال می‌دهد. خدا جلال خویش را آشکار می­‌سازد زیرا در نجات است که حکمتش (رومیان ۳۳:۱۱-۳۶؛ اول قرنتیان ۱۸:۱-۳۱؛ افسسیان ۱۰:۳-۱۱)؛ عدالت و پارسایی خویش (رومیان ۲۵:۳-۲۶)؛ اختیار، غضب و قدرت خودش  (رومیان ۲۰:۹-۲۳) را نشان می­‌دهد.

این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.