همان‌طور که پاسخهای فراوانی برای این پرسش وجود دارد، راه‌های بسیاری نیز برای خوبی نمودن و بدی نکردن وجود دارد. «محبت به همسایۀ خود بدی نمی‌کند» (رومیان ۱۳:۱۰). محبت «در همه‌چیز صبر می‌کند و همه را باور می‌نماید. در همه حال، امیدوار می‌باشد و هر چیز را متحمل می‌باشد» (اول قرنتیان ۱۳:۷). مواردی که می‌خواهم به آنها اشاره کنم نکاتی هستند که به نظرم می‌رسد لازم باشد در زمانۀ ما بر آنها تأکید و توجه گردد.
[پیوست: اشاره به اینکه دشمنانمان را محبت نماییم به این معنا نیست که این‌طور نتیجه‌گیری شود که همۀ مسلمانان با مسیحیان دشمن هستند یا نسبت به آنها حس کینه‌ورزی و خصومت دارند. مسلمانان دشمنِ مسیحیان نیستند و حتی اغلب مهمان‌نواز و مهربان و با محبت هستند. نکته اینجا است که حتی وقتی کسی با ما دشمنی می‌ورزد (چه در زمینۀ مذهب چه غیره) ما باز هم باید محبت ورزیم.
لازم است نکتۀ دیگری نیز شفاف گردد. وقتی می‌گویم محبت ما را می‌خواند که به شکلهای عملی به دیگران نیکویی ورزیم و در رفع نیازهای ایشان بکوشیم، منظورم این نیست که شرط این یاری رساندن صرفاً این باشد که یک مسلمان به مسیحیت روی آورد. محبتِ عملی شهادتی بر محبت مسیح است و این محبت در جایی که بیشترین نیاز را احساس کند از شهادت دادن دریغ نمی‌کند. این دقیقاً بر خلاف ماهیت ایمان نجات‌بخش است که کسی به اجبار یا به خاطر نیاز مالی وادار شود که ایمان آورد. ایمان نجات‌بخش این است که بدون اینکه احساس کنیم در تنگنا قرار داریم به عیسی ایمان بیاوریم و او را چون منجی‌مان و خداوندمان و بالاترین گنجینه‌مان بپذیریم. عیسی راهِ رسیدن به گنجینه نیست؛ او خودش گنجینه است.]
۱. چه آنها شما را دوست داشته باشند چه نداشته باشند، دعا کنید که برکتِ مسیح را تمام و کمال تجربه نمایند.
- لوقا ۶:۲۸ – هر که شما را لعن کند برای او برکت بطلبید و برای هر که با شما کینه دارد دعای خیر کنید.
- رومیان ۱۲:۱۴ – برکت بطلبید بر آنانی که بر شما جفا کنند؛ برکت بطلبید و لعن مکنید.
- اول قرنتیان ۴:۱۲ – دشنام شنیده، برکت می‌طلبیم.
۲. به شکلهای عملی به آنها نیکویی ورزیم و در رفع نیازهای ایشان بکوشیم.
- لوقا ۶:۲۷ – دشمنان خود را دوست دارید و با کسانی که از شما نفرت کنند احسان کنید.
- لوقا ۶:۳۱ – چنان که می‌خواهید مردم با شما عمل کنند، شما نیز به همان‌طور با ایشان سلوک نمایید.
- اول تسالونیکیان ۵:۱۵ – زنهار کسی با کسی به سزای بدی بدی نکند، بلکه دایماً با یکدیگر و با جمیع مردم در پی نیکویی بکوشید.
- رومیان ۱۲:۲۰ – اگر دشمن تو گرسنه باشد، او را سیر کن و اگر تشنه است، سیرابش نما، زیرا اگر چنین کنی اخگرهای آتش بر سرش خواهی انباشت.
۳. وقتی شخصاً خطایی به شما صورت می‌گیرد و به شما بدی می‌شود تلافی نکنید.
- اول پطرس ۳:۹ – و بدی به عوضِ بدی و دشنام به عوضِ دشنام مدهید، بلکه برعکس برکت بطلبید، زیرا که می‌دانید برای این خوانده شده‌اید تا وارث برکت شوید.
- رومیان ۱۲:۱۷، ۱۹ – هیچ‌کس را به عوضِ بدی بدی مرسانید . . . ای محبوبان، انتقامِ خود را مکشید، بلکه خشم را مهلت دهید، زیرا مکتوب است: «خداوند می‌گوید که انتقام از آنِ من است. من جزا خواهم داد.»
۴. تا جایی که به شما مربوط می‌شود با آنها در صلح و دوستی زندگی کنید.
- رومیان ۱۲:۱۸ – اگر ممکن است، به قدر قوۀ خود با جمیع خلق به صلح بکوشید.
۵. با اعلامِ حقیقتِ مسیح به آنها جویای آن باشید که از گناه و محکومیت آزاد گردند و در این آزادی شادی نمایند.
- یوحنا ۸:۳۱-۳۲ – عیسی به یهودیانی که بدو ایمان آوردند فرمود: «اگر شما در کلام من بمانید، فی‌الحقیقه شاگرد من خواهید شد و حق را خواهید شناخت و حق شما را آزاد خواهد کرد.»
۶. با نشان دادنِ راه، عیسی مسیح، جدی و کوشا مشتاق این باشید که ایشان نیز همراه با شما در آسمان به پدر بپیوندند.
- رومیان ۱۰:۱ – ای برادران، خوشیِ دلِ من . . . برای نجات ایشان است.
- یوحنا ۱۴:۶ – عیسی بدو گفت: «من راه و راستی و حیات هستم. هیچ‌کس نزد پدر جز به وسیلۀ من نمی‌آید.»
- یوحنا ۳:۱۶ – «هر که بر او ایمان آورد هلاک نگردد، بلکه حیات جاودانی یابد.»
۷. سعی کنید معنای گفته‌هایشان را درک نمایید تا بتوانید با درکی صحیح آنها را تصدیق یا نقد کنید، نه اینکه بر اساس ذهنیتی قبلی و یا گژاندیشی و درست متوجه نشدن منظورشان سخنان آنها را بسنجید.
- اول قرنتیان ۱۳:۶ – محبت از ناراستی خوش‌وقت نمی‌گردد، ولی با راستی شادی می‌کند.
۸. با اشک و زاری، به ایشان هشدار دهید که اگر ایمان نیاورند که عیسی مسیح منجی‌شان است که مصلوب گشت و از مردگان برخاست و او است که گناهانِ جهان را برمی‌دارد، در غضب خدا هلاک خواهند شد.
- یوحنا ۱:۱۲ – و اما به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند، یعنی به هر که به اسم او ایمان آورد.
- رومیان ۱۰:۹ – اگر به زبانِ خود عیسی خداوند را اعتراف کنی و در دلِ خود ایمان آوری که خدا او را از مردگان برخیزانید، نجات خواهی یافت.
- فیلیپیان ۳:۱۸ – زیرا که بسیاری رفتار می‌نمایند، که ذکر ایشان را بارها برای شما کرده‌ام و حال نیز با گریه می‌کنم، که دشمنانِ صلیب مسیح می‌باشند.
۹. با گفتن اینکه «مسلمانان خدای حقیقی را می‌پرستند» آنها را گمراه نکنید و بدیشان امید کاذب نبخشید.
این جمله که «مسلمانان خدای حقیقی را می‌پرستند» تصویر مثبتی را از دلِ مسلمانان ارائه می‌دهد و باعث می‌شود تقریباً همه این ذهنیت را داشته باشند که مسلمانان خدای حقیقی را می‌شناسند و او را دوست می‌دارند و حرمت می‌نهند. اما عیسی حالت واکنش انسانها به خودش را سنگ محکی قرار داده است که به وسیلۀ آن اصالت ایمانِ افراد را می‌سنجد. عیسی این را به صراحت روشن می‌سازد که اگر کسی به او پشت کند و نپذیرد که عیسی آن ذات الهی است که جانش را برای گناهان فدیه نمود و از مرگ برخاست، آن شخص خدای حقیقی را نمی‌شناسد و او را دوست ندارد و حرمت نمی‌نهد.
- یوحنا ۸:۱۹ – بدو [عیسی] گفتند: «پدر تو کجا است؟» عیسی جواب داد که «نه مرا می‌شناسید و نه پدرِ مرا. هرگاه مرا می‌شناختید، پدرِ مرا نیز می‌شناختید.»
- یوحنا ۵:۲۳ – کسی که به پسر حرمت نکند به پدری که او را فرستاد احترام نکرده است.
- یوحنا ۵:۴۲-۴۳ – [عیسی فرمود]: «شما را می‌شناسم که در نَفْسِ خود محبتِ خدا را ندارید. من به اسم پدرِ خود آمده‌ام و مرا قبول نمی‌کنید.»
محبت هرگز باعث گمراهی مسلمانان نخواهد شد. کسانی که قلبشان برای رستگار شدن مسلمانان می‌تپد وقتی می‌بینند که آنها هویت واقعی عیسی را نپذیرفته‌اند و به او ایمان ندارند، با گفتن اینکه مسلمانان خدای حقیقی را «می‌شناسند» یا «حرمت می‌نهند» یا «دوست می‌دارند»، آنها را گمراه نمی‌کنند و به بیراهه نمی‌کشانند. ما نمی‌توانیم از دل مردم باخبر باشیم، پس چطور می‌دانیم که آنها خدای حقیقی را می‌شناسند و او را حرمت می‌نهند و دوستش می‌دارند؟ ما جانمان را می‌نهیم تا عیسی را بدیشان بشناسانیم. اگر به او ایمان آورند، آن‌گاه، خدا را می‌شناسند و دوست می‌دارند و حرمت می‌نهند. ولی، اگر ایمان نیاورند، او را نشناخته‌اند و حرمت ننهاده‌اند و دوست نداشته‌اند. عیسی سنگ محک است.
نکتۀ کلام عیسی در انجیل لوقا ۱۰:۱۶ نیز همین است: «هر که مرا حقیر شمارد فرستندۀ مرا حقیر شمرده باشد.» و متی ۱۰:۴۰: «کسی که مرا قبول کرده فرستندۀ مرا قبول کرده باشد.» و یوحنا ۵:۴۶: «اگر موسی را تصدیق می‌کردید، مرا نیز تصدیق می‌کردید.»
محبت‌آمیزترین کاری که می‌توانیم برای مسلمانان یا هر شخص دیگری انجام دهیم این است که کل حقیقت را دربارۀ عیسی مسیح بدیشان بگوییم و در همان حال با فداکاری به آنها توجه و رسیدگی نماییم و راغب باشیم که به خاطرشان متحمل رنج و سختی گردیم، نه اینکه رهایشان کنیم و سپس به آنها التماس کنیم که از «عبادتِ بیهوده» (مرقس ۷:۷) بازگردند و ایمان آورند که مسیح آن منجی است که مصلوب گشت و از مردگان برخاست تا گناهانشان را بیامرزد و بدیشان امید حیات جاودان بخشد. برای ما شادی عظیمی خواهد بود که از میان همۀ مسلمانان جهان برادران و خواهرانی داشته باشیم.