سؤال پرسیده شده: چگونه میتوانم به زنانی که با شهوت، پورنوگرافی، درد ناشی از آزار جنسی در گذشته، و سایرِ مسائل جنسی هستند، کمک کنم؟
من در این زمینهها آموزشی ندیدهام. شبان من در امر مراقبت از مردم بسیار خوب عمل میکند، و من هم سعی میکنم زنان کلیسا را تشویق کنم تا با او ملاقات کنند، اما گاهی با این کار راحت نیستند.
این یک سؤال سخت است. با آنکه آزار جنسی ممکن است به کشمکشهای دیگری منجر شود، اما این دو موضوع را باید جداگانه بررسی کرد. ما باید بدانیم، این سؤال دو جنبۀ مختلف دارد – آزار جنسی و گناه جنسی.
در اینجا، این دو موضوع را مطرح میکنیم.
آزار جنسی
آزار جنسی، حملهایی ویرانگر به انسانیت یک شخص است. تمامِ معصومیت را از بین میبرد و ترس، پشیمانی، شرمندگی و حتی گناه به جای میگذارد. شما تا زمانیکه خودتان آن را تجربه نکرده باشید، قادر به درک آن نیستید، و به نظر من [آزار جنسی] برای شروع این بحث جای خوبی است. وقتی به کسانی که مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند، خدمت و محبت میکنیم، نمیخواهیم وانمود کنیم پاسخِ تمام سؤالات را داریم، بهتر است که بگوییم “نمیدانم چه احساسی داری، یا چطور میتوانم به بهترین شکل به تو کمک کنم، اما تو را دوست دارم و به خاطر تو اینجا هستم.” سعی کنید دوستتان را عمیقأ درک کنید. اگر نزد شما آمد و اطلاعات شخصی خود را به شما داد، بدیهی است به شما اعتماد کرده و عمیقأ به شما احترام میگذارد. با گوش دادن به حرفهایش به او محبت کنید.
اگر مشاور نیستید، گام بعدی این است که، به دوستتان توصیه کنید از یک مشاور خِبره و با تجربۀ کتابمقدسی کمک بگیرد. اما حتی اگر بهدنبال کمک و مشاوره از بیرون است، او را فقط به مشاوران یا رهبران کلیسا نسپارید، یادتان باشد به شما پناه آورده است. در کنار او بمانید. به حرفهایش گوش دهید. با او دعا کنید، نه فقط یکبار. شما باید جایی باشید که او در آن بتواند فیض دائمی، محبت و رسالت کلام خدا را پیدا کند.
همینجاست که به دومین جنبۀ این سؤال برخورد میکنیم. بسیاری از چالشهای مربوط به مسائل دردناک جنسی (شرم، پشیمانی، مسائل هویتی) که زنان با آنها روبهرو شدهاند، هم در مورد تراژدیِ آزارِ جنسی و هم واقعیتِ گناه جنسی صادق میباشند. هرچند در عمل این دو با هم تفاوتهایی هم دارند.
گناه جنسی
بسیاری از زنان مسیحی، که با گناه جنسی دستوپنجه نرم میکنند، احساس شرمساری شدیدی دارند. این واقعیت که گناه جنسی اغلب یک موضوعِ مردانه تصور میشود، این احساس را تشدید میکند. ما این را از زنان زیادی شنیدهایم. ما میتوانیم با اعتراف عمدی و بدون شرم، به وجود گناه جنسی در زندگیهای خودمان، در این امر کمک کنیم. زنان هر چه بیشتر میشنوند که دیگران تجربیات خود را به اشتراک گذاشتهاند، با جرأت بیشتری شروع به بیانِ مسائل خود کرده و درخواست کمک میکنند. ما بهعنوان حاملان تصویر خداوند، اما شکستخورده و گناهکار، به فیضِ بخشایندۀ خدا برای گناه جنسی خود نیاز داریم. خبر خوب این است که او بسیار خشنود است که چنین فیضی را به ما میبخشد.
اگر در کلیسای شما زنی است که به گناه جنسی خود اعتراف میکند، چند روش به شما پیشنهاد میکنیم تا در محبت و مهربانی به او خدمت کنید و کنار او باشید.
۱- سعی کنید او را بشناسید
اگر این اولین باری است که در مورد چالش او میشنوید، پس شاید با چیزهای دیگری هم سروکار داشته باشد. تصور نکنید فقط درگیر همین موضوع است. این میتواند از اثرات جانبی آزار جنسی باشد. یا شاید پیشینهای است که باید بدانید تا بتوانید با محبت به او خدمت کنید. پس با علم به اینکه چیزی از او نمیدانید، اما میخواهید او را بشناسید، شروع کنید. سؤالاتی بپرسید و پیگیری کنید.
۲- مسیح را به اشتراک بگذارید
مشکلات بسیار زیادی همراه گناه جنسی پیش میآیند، از جمله شرم، احساس گناه و سردرگمی دربارۀ هویت. زنان مسیحی که با گناه جنسی دستوپنجه نرم میکنند باید بدانند، هویت آنها در مسیح است. او برای گناهکاران جنسی، مُرد و برخاست و در همین لحظه برای آنها شفاعت میکند. ما بهعنوان دختران بخشیده شده میتوانیم به سوی تخت فیض خداوند بشتابیم، تا در زمان نیاز، از فیض بهرهمند گردیم.
برای کسانی که در مسیح هستند به سادگی “هیچ محکومیتی” وجود ندارد (رومیان ۱:۸). شما حتما دربارۀ توبه صحبت خواهید کرد، اما ابتدا به او یادآوری کنید او دختر محبوب و عزیز خداست. توبه از یک قلب بخشیده شده جاری میشود. به خاطر داشته باشید، شاید اولین بار باشد از فیض و بخشش، در مورد این گناه میشنود. اِلِن دایکِس در کتابِ “رسالت زنان غنی از کلام” مینویسد:
در وهلۀ اول، تمام زنان گناهکار جنسی در کلیساها و جوامع را باید قبل از هر چیز به محضر عیسی دعوت کرد، او که [عمانوئیل] خدا با ماست. بسیاری که گمان میکنند ایماندار هستند، شاید واقعأ باید برای اولین بار به این منجی، ایمان واقعی بیاورند، کسی که در گناهان، به سمت ما آمد، برای گناهان ما مُرد، و ما را دعوت کرد، درست همانطور که زنِ خمیده را در لوقا ۱۲:۱۳ فراخواند: “ای زن از ضعف خود رها شدی!”
۳- آنجا باشید
بدون آنکه شوکه شوید، خجالت بکشید یا قضاوت کنید، فقط باشید. با دعا، چه کلامی و چه غیرکلامی آنجا باشید. زمانی را همراه با او، به خاطر گناه و شکستش، اندوهگین شوید. اگر زنی به گناه جنسی خود، اقرار میکند و همراهِ با شما تلاش میکند، کسی باشید که مانند منجی، فیض بخشاینده را به او میرسانید، در عین حال او را ترغیب کنید که دیگر گناه نکند.
چنانکه اِلِن دایکِس میگوید: همانطور که ما به دنبال شاگردسازی زنان هستیم، کسانی هم به دنبال رهایی از اسارت خود از گناه جنسی هستند. اینجاست که شفقتِ خودِ مسیح، یک ضرورت است.
مسیح با صبر و شکیبایی با آن زنِ گرفتار به زنا رفتار کرد و منتظر شد تا بقیه رفتند، نه تنها او را محکوم نکرد بلکه به گناه نکردن دعوتش کرد.
ما میخواهیم حقیقت انجیل از لبهایمان جاری شود و دعا میکنیم قلبهایمان، خواهرانمان را هم مانند مسیح دوست داشته باشند. ما میخواهیم خوب گوش کنیم، بدون آنکه سعی کنیم تمام جوابها را داشته باشیم.
۴- “حقیقت” را با “عشق و محبت” بیان کنید
همانطور که اِلِن دایکِس در “رسالتِ زنانِ غنی از کلام”، میگوید، “زنان به شاگردسازی نیاز دارند و نه فقط آموزش آموزهها. شاگردیِ عیسی یعنی رشد در آموزههای صحیح. کلام خدا را به او تعلیم دهید، اما سعی نکنید این کار را فقط خودتان انجام دهید. بگذارید بدن مسیح کار خود را انجام دهد. او را تشویق کنید به برنامۀ “مطالعۀ کتاب مقدسِ مخصوصِ زنان” ملحق شود، که در آن کلام خدا را تعلیم میدهند و دربارۀ آن بحث و دعا میکنند. همانطور که پولُس در کولسیان (۱۶:۳) توصیه میکند که، “کلام مسیح به دولتمندی در شما ساکن شود و با مزامیر، سرودها و نغمههایی که از روح است، با کمالِ حکمت یکدیگر را پند دهید؛ و با شکرگزاری و از صمیمِدل برایِ خدا بسرایید”.
به خواهرتان یادآوری کنید که با توبه، رهایی بدست میآورد. مهربانیِ خداوند ما را به توبه هدایت میکند و او وفادار و عادل است، که وقتی اعتراف میکنیم، ما را میبخشد و پاک میکند (رومیان ۴:۲) (اول یوحنا ۹:۱). برنامۀ خداوند برای زنان و مردان و روابط جنسی را با او به اشتراک بگذارید. در مورد خلقت، سقوط، نجات، نوسازی و رستگاری به او تعلیم دهید. پیوسته به او یادآوری کنید خالق او در کنار اوست و نه بر علیه او. زیرا او دختر محبوب و عزیزش است که پسرش برای او مُرد.