در میان ادیان مختلفی که در دنیا وجود دارد، مسیح تنها کسی است که ادعا کرده تنها راه نجات است. او خود را با عناوینی مانند راه و راستی،[1] قیامت و حیات[2] و همچنین خود را شبان نیکو (شبانی که جان خود را برای گوسفندان خود می دهد.) معرفی کرد است و این ادعا را داشت که هیچ کس نمی تواند به نزد خدا برود مگر از طریق او.
چرا مسیح باید تنها راه نجات برای ما باشد؟
چرا مسیح باید چنین ادعای بزرگی کند؟
آیا همة ادیان حقیقت هستند؟
یا فقط یک حقیقت وجود دارد؟
در این مقاله ما به تنها حقیقت نجاتبخش می پردازیم.
چرا یک حقیقت؟
آیا مسیح شخصی مغرور بود که گفته است فقط او تنها راه نجات هست؟ “در هیچکس جز او نجات نیست، زیرا زیر آسمان نامی جز نام عیسی به آدمیان داده نشده تا بدان نجات یابیم”. اعمال رسولان ۱۲:۴
اولین ادعایی که باید به آن بپردازیم این است که تمام ادیان دنیا ادعا می کنند که آنها تنها راه نجات هستند. اگر این ادعا درست باشد فقط ما با دو گزینه روبرو هستیم.
۱. همه ادیان اشتباه هستند.
۲. فقط یکی از ادیان درست است.
در هیچ صورتی نمی توان گفت که همه ادیان با هم در یک زمان راه حقیقت هستند. چونکه تمام ادیان جهان ادعاهای مختلف و الهیات متفاوتی باهم دارند. حتی همة ادیان یک خدای واحد را نمی پرستند. یکی مانند هندوها به چند خدایی باور دارند و یکی به تک خدایی و دیگری فقط به جهان روحانی باور دارد و به هیچ خدایی باور ندارد، مانند بودایی ها. در ضمن باید در نظر داشته باشید که حتی در بین تک خدا باورها نیز یک خدای یکسان وجود ندارد. برای مثال اسلام دربارة الله صحبت می کند و مسیح را خدا نمی داند در صورتی که در مسیحیت، مسیحیان مسیح را خدای جهان می دانند. پس از نظر منطقی همه ادیان در یک زمان نمی توانند با هم درست باشند. یا همه اشتباه هستند یا فقط یکی از آنها درست است. چونکه هر کدام ادعا می کنند که تنها راه درست و حقیقی را دارند در حالیکه با هم تفاوتهای جدی و عمیقی دارند.
اگر یک حقیقت وجود دارد، چطور آن را پیدا کنیم؟
راوی زَکَریاس[3] می گوید:
“هر مذهب باید به چهار سوال در این جهان جواب بدهد.
۱. شروع مذهب
۲. معنا
۳. اخلاقیات
۴. سرنوشت
این سؤالها باید از طریق دو آزمون به ما پاسخ داده شوند. جواب هر کدام از این سؤالها، باید مطابق با حقیقت باشد و با هم همخوانی داشته باشد. حقیقت هم باید از طریق تجربی اندازه گیری شود و هم از طریق استدلال منطقی باید جوابی داشته باشد. پس دو آزمون برای این موضوع وجود دارد.
مثال:
در تمام تاریخ مصلوب شدن مسیح یک واقعة واضح تاریخی است چونکه تاریخ نگارهای یونانی، رومی و یهودی، مصلوب شدن مسیح را اعلام می کنند. ولی کتاب قرآن این واقعة واضح تاریخی را به صراحت رد می کند”. در نتیجه قرآن از نظر تاریخی نه تنها اشتباه کرده است بلکه عمداً آن را انکار می کند. به عبارتی کتاب قرآن تمامی نوشته های تاریخی از کرنلیوس تاسیتوس، لوسیان اهل ساموساتا، سُویتونیوس، پلینی، تالوس، فلِهگون و مراباسِراپیون را باید رد کند که ادعاهایش به واقعیت بپیوندد. به طور مثال: سُویتونیوس در اثر خدا به نام زندگی کالودیوس می نویسد:” آز آنجایی که یهودیان در اثر تحریکات کریستوس (مسیح)، دائما بلوا به پا می کردند، کلودیوس ایشان را از روم بیرون کرد” (مک داول، مترجم: آرمان رشدی، شواهد مسیحیت و رای دادگاه (جلد اول) انتشارات ایلام، ۲۰۱۱، ۱۸۳). پس به طور مشخص دین اسلام هیچگونه مطابقت و هماهنگی با تاریخ دنیا دربارة مسیحیت ندارد. ما می توانیم مسیحیت را از نظرهای مختلف بررسی کنیم ولی در نتیجه همیشه به یک جواب مشخص می رسیم، مسیحیت تطابق و هماهنگی خاصی با جهان اطرافش دارد.
مسیح تنها حقیقت و راه نجات
مسیحیت تنها حقیقت در بین ادیان دنیاست که مطابق با حقیقت و دارای جهان بینی منطقی در دنیای واقعی است. در انجیل یوحنا ۶:۱۴ مسیح خود را اینگونه معرفی کرد: “من راه و راستی و حیات هستم؛ هیچ کس جز به واسطه من نزد پدر نمی آید”. مسیحیت تنها مذهبی در جهان ما است که به تمامی چهار سوال پاسخ می دهد. مسیحیت دارای جهان بینی منطقی است که با جهانی که در آن زندگی می کنیم همخوانی دارد. مسیح تنها کسی است که توانایی نجات بشر را دارد. چون او خود خدا بود، مسیح خدایی بود که جسم شد و ۲۰۰۰ سال پیش به زمین آمد و تنها راه نجات را برای ما فراهم کرد. تنها راه نجات، تنها راه رسیدن به خدای حقیقی بود. ” مسیحیان اولیه اغلب تحت آزار و اذیت، شکنجه و مرگ قرار می گرفتند زیرا آنها از پذیرش رویکرد کثرت گرایانه[6] به مذاهب خودداری می کردند”. کریگ، ویلیام لِین[7] می گوید: به همین دلیل است که مسیحیان باور دارند که مسیح تنها راه نجات است و برای این حقیقت همیشه ایستادهاند حتی اگر به قیمت جانشان باشد.
نتیجه گیری
همانطور که گفته شد مسیحیت تنها راه نجات در بین تمام ادیان دنیا است. زیرا مسیحیت از نظر تاریخی همیشه اثبات کرده است که درست و حقیقت بوده است و از نظری دیگر به هر چهار سؤال در دو آزمون نام برده شده پاسخ درست را می دهد. با گفتن اینکه مسیحیت تنها راه نجات در دنیا است، نشانة از مغرور بودن نیست به عبارت دیگر، موضوع تنها راه نجات، به یک حقیقت واقعی و قابل دسترس همگانی اشاره می کند. در هر حالت وقتی که ما یک تفکر را باور می کنیم به انحصارگرای[8] می رسیم یعنی فقط راه ما حقیقت است و حقیقت متعلق به راه من است نه دیگری. به هیچ عنوان ما نمی توانیم به کثرت گرای[9] باور داشته باشیم همانطور که گفته شد چون تمام ادیان دنیا خود را تنها راه حقیقت می دانند و وجود چند حقیقت متناقض و در مقابل هم غیر ممکن است.
[1] عیسی بدو گفت: «من راه و راستی و حیات هستم. هیچ کس نزد پدر به جز به وسیله من نمی آید.» یوحنا ۱۴ : ۶
[2] عیسی بدو گفت: «من قیامت و حیات هستم. هر که به من ایمان آورد، اگر مرده باشد، زنده گردد.» یوحنا ۱۱: ۲۵
[3] Ravi Zacharias
[4] Correspondence
[5] Coherence
[6] Pluralistic
[7] Craig, William Lane
[8] Exclusivism :انحصارگرایی تعلیم (مکتب) یا باوری است که فقط یک سیستم باوری خاص را حقیقت می داند
[9] Pluralism :بر این باور هستند که تمام ادیان درست هستند کثرت گرای