گاهی اوقات، مردم در مورد اینکه زندگی غایی را باید همین حالا زندگی کرد صحبت می‌کنند. این عقیده که ما می‌توانیم بهترین زندگی ممکن را بر روی زمین برای خود بسازیم حتی در میان مسیحیان هم متداول شده است.
اما این تنها در صورتی ممکن است که ما به جهنم می‌رویم. اگر جهنم آیندۀ شما است، بهترین زندگی شما همین حال است. اما اگر مقصد شما بهشت است، بهترین زندگی شما هنوز در راه است. به عبارت دیگر، اگر در مسیح نیستید، چیزی بهتر از این زندگی نخواهید یافت. اما اگر با مسیح هستید، دردها و گرفتاریهای شما در این دنیا تنها دردی خواهد بود که تجربه و تحمل می‌کنید.
همان‌طور که اسکات سائولز می‌گوید: «اگر امید شما در عیسی است، کمترین چیزی که می‌تواند برای شما در آینده اتفاق بیفتد، رستاخیز و حیات ابدی است.»
چرا باید بهشت را موعظه کرد؟
ما شبانان موظفیم به اعضای کلیسا یادآوری کنیم که بهترین هنوز در راه است. وقتی زیر بارهای زندگی خم شده‌اند، می‌توانیم با اطمینان اعلام کنیم بهتر است که هر بیماری و رنجی را در «مسیح» تحمل کنند تا اینکه از هر راحتی و خوشی «بدون او» لذت ببرند.
وقتی به ایماندارانی که سردرگم، سرگردان و پریشانند مشاوره می‌دهیم و یا وقتی در کنار افرادی قرار می‌گیریم که از این دنیا خسته شده‌اند و احساس تعلقی نمی‌کنند می‌توانیم به آنها بگوییم که در بهشت بیشتر از این زندگی احساس در خانه بودن خواهند داشت. خدا که بر تخت نشسته است خیمۀ خود را بر مردمش برپا خواهد کرد (مکاشفه ۷:۱۵). تصور کنید که خدای متعال خیمۀ گسترده‌اش را بر روی مردم پهن می‌کند و همه زیر آن قرار می‌گیرند. خدا می‌فرماید: «شما اینجا در خانه خواهید بود، هیچ کس بیرون نخواهد بود.»
در این بخش، دربارۀ سه حقیقت از مکاشفه باب که می‌تواند موعظۀ ما را در مورد بهشت هدایت کند صحبت می‌کنیم:
۱. در بهشت، خدا را آن‌طور که همیشه آرزو داشتید خدمت خواهید کرد.
مقدسینی که آنها را خدمت می‌کنیم اغلب خسته و درمانده هستند. میل خدمت به خداوند که به مسوولیتها در کار و خانواده اضافه می‌شود به راحتی می‌تواند خستگی را به همراه آورد. ما خداوند را دوست داریم و مشتاق خشنود کردن او هستیم، اما گاهی حتی بهترین تلا شهای ما هم کافی نیستند.
روح مشتاق است اما جسم ناتوان. با خستگی رشد می‌کنیم، دلسرد می‌شویم و در مشکلاتِ حل‌نشده و سوالات بی‌پاسخ فرو می‌رویم.
اما همیشه این‌طور نخواهد بود. در بهشت، همۀ خستگیها از بین می‌رود. در خدمت کردن به پادشاهِ خود »شبانه روز» طراوت و انرژی خواهیم داشت (مکاشفه ۷:۱۵). پس اعضای کلیسای خود را تشویق کنید که بالاخره یک روز آن‌طوری زندگی و خدمت می‌کنند که همیشه آرزویش را داشتند.
۲. در بهشت، عیسی شما را به سوی شادی روزافزون هدایت خواهد کرد.
بهشت فراتر از آن است که صرفا مکانی باشد برای پی بردن به چیزهای حیرت‌آور. یوحنای رسول دید که شادی بزرگِ بهشت خودِ مسیح است – کسی که ما را به سوی شادی روزافزون هدایت خواهد کرد. برّه شبانِ ما خواهد بود و ما را تا ابد سیر و تازه می‌کند (مکاشفه ۷:۱۶).
یکی از راست‌دینان (پیوریتن)، به نام توماس بوستون (۱۷۳۲-۱۶۷۶) چه خوب گفت که:
«کمالات الهی یک عرصۀ نامحدود خواهد بود که شخص جلال‌یافته تا ابد در آن رشد خواهد کرد و بیشتر و بیشتر از خدا می‌بیند، زیرا آنها هرگز به انتهای ابدیت نمی‌رسند. آنها می‌توانند هر لحظه ظروف خود را به این اقیانوس بیاورند و آنها را با آب تازه پر سازند.»
علاوه بر این، همان‌طور که دونالد مک‌لئود اشاره می‌کند، زندگی در بهشت برای نجات‌یافتگان از زندگی که بی‌گناهان در باغ عدن داشتند بهتر خواهد بود. او اشاره می‌کند که زندگی در باغ آزادی عمل برای هنر، علم، فن‌آوری و الهیات را فراهم کرده بود. او سپس می‌گوید: «بدون شک، همۀ اینها برای دنیای در پیشِ‌رو صحّت خواهد داشت. نه تنها خالق بلکه خلقت نیز موضوعی از شگفتی برای نجات‌یافتگان خواهد بود. این موضوع عقل آنها را به چالش می‌کشد، قوۀ تخیل و ابتکار آنها را برمی‌انگیزد. این داستان هیجان انگیزی است: ذهنهای بااستعداد در بدنهای نیرومند در دنیایی تبدیل‌یافته.»
خوشیی که در بهشت تجربه می‌کنیم راکد نخواهد بود. همان‌طور که جاناتان ادواردز می‌گوید، این خوشی مجموعه‌ای از خوشیهایی است که به هم اضافه شده‌اند و لذت همۀ آنها پایدار است. فقط تصور کنید که هزاران سال با خدا بودن برای قوم او چه شکلی خواهد داشت:
«دانش و قدوسیت آنها تا بی‌نهایت افزایش می‌یابد، زیرا وقتی دانش آنها از خدا افزایش می‌یابد برتری او را بیشتر خواهند دید و هرچه برتری او را بیشتر ببینند بیشتر او را دوست خواهند داشت و هرچه بیشتر خدا را دوست داشته باشند خوشی و شادی بیشتری در او خواهند داشت.»
ادواردز در این گفته تعریفی از خوشی روزافزون یا آینده شما در عیسی را ارائه می‌دهد.
۳. در بهشت، همۀ زخمهایتان التیام خواهند یافت.
«خدا هر اشکی را از چشمانتان پاک خواهد کرد» (مکاشفه ۷:۱۷). به معنای واقعی کلمه، او این اشکها را از چشمان ما پاک خواهد کرد، همان‌طور که اشکها را برمی‌دارد، منشا آنها را نیز برمی‌دارد.
بارهایی که مردم ما متحمل شده‌اند دیگر آنها را خم نخواهد کرد. وسوسه‌هایی که با آنها مبارزه کرده‌اند دیگر به آنها حمله نخواهد کرد. دردهایی که تحمل کرده‌اند دیگر آزارشان نخواهد داد.
تصور کنید: نه گناهی که اعتراف شود یا وسوسه‌ای که غالب شود، نه بیماریی که از آن رنج برده شود، نه دردی که تحمل شود، نه ترسی برای مواجهه، نه مشکلاتی برای تحمل. به سوال شما پاسخ داده شده است، شکهایتان برطرف شده، اشکهایتان با انگشتان مهربان خدا پاک شده است.
عالی‌ترین زندگی شما
عالی‌ترین زندگی یک مسیحی در بهشت است و نمی‌تواند الان باشد. دانستن شادی آینده برای به دست آوردن قوت در مواجهه با زندگی الانمان حیاتی است.
خدا از ما می‌خواهد در آنچه که در بالا است تفکر کنیم، نه بر آنچه که بر زمین است (فیلیپیان ۳:۱۹-۲۱؛ کولسیان ۳:۲). بنابراین، ای شبانان، برای جلال ابدی مسیح و خوشی بی‌پایان اعضای کلیسایتان بهشت را برای آنها موعظه کنید.