بله.
و خیر.
این پرسش به‌طور فریبنده‌ای دشوار است. کتاب مقدس به طرق مختلف، از محبت خدا سخن می‌گوید. دی. اِی. کارسون، در کتاب بسیار خوب خود به نام «آموزۀ دشوار محبت خدا» به پنج مورد اشاره می‌کند (۱۶-۱۹):
۱- محبت عجیب پدر به پسر و پسر به پدر.
۲- محبت مشیتی و برکت دهنده خدا، نسبت به تمام مخلوقات خود.
۳- موضع نجات بخش خدا، نسبت به دنیای سقوط کرده او.
۴- محبت خاص، موثر و برگزیده خدا، نسبت به منتخبین او.
۵- محبت خدا نسبت به قوم خود، بطور موقت و مشروط به اطاعت.
کارسون پس از ارائۀ توضیح مختصری از کتاب مقدس برای هر کدام، شرح می‌دهد که اگر فقط بر یکی از جنبه‌های محبت خدا تاکید شود و آن را به مابقی ترجیح دهند، خطر دارد.
اگر محبت خدا، منحصرا بر اساس محبت درون تثلیثی او تعریف شود، که کامل و عاری از گناه است، جلال خدا را در محبت به سرکشانی چون ما، درک نخواهیم کرد.
اگر محبت خدا، چیزی به جز محافظت مشیتی او در همه چیز نیست، آیا ما لزومی برای تلاش در جهت درک و باور خبر خوش انجیل، می‌بینیم؟ زیرا مگر جز این است که در نهایت، خدا همه را دوست می‌دارد؟
اگر محبت خدا را، فقط اراده او برای نجات دنیا بدانیم، در نهایت به خدایی احساساتی می‌رسیم که نشانگر حاکمیتی که در صفحات کتاب مقدس شاهد آن هستیم، نمی‌باشد.
اگر محبت خدا را، فقط نوعی محبت گزینشی بدانیم، به آسانی به این باور می‌رسیم که خدا از بسیاری از مردم تنفر دارد، در حالی‌که، درک این حقیقت، مستلزم شرح جزئیات بیشتری است.
اگر محبت خدا را، کاملا به هشدارهایی از قبیل «خود را در محبت خدا نگه دارید» (یهودا ۲۱) محدود کنیم، دچار قانون‌گرایی و خود تردیدی‌های بی دلیل خواهیم شد.
گرچه صحبت از محبت خدا، به مانند یک موضوع سادۀ الهیاتی به نظر می‌رسد، اما در حقیقت یکی از پیچیده‌ترین موضوعات است. من بسیار شنیده‌ام، که در برخی کلیساها، بحث بر سر این است که آیا به فرزندان خود تعلیم دهند که «عیسی مرا دوست دارد؟» یا نه! (ممکن است برخی از فرزندان منتخب برای نجات نباشند و شما ندانید.) همین‌طور من کلیساهای زیادی را می‌شناسم که به محبت همه جانبه و فراگیر خدا به هر کسی در هر جایی تاکید دارند؛ در این‌صورت به سختی می‌توان فهمید، که چرا هر کسی باید به این اندازه سختی و جفا ببیند، که بتواند مسیحی باشد. واقعیت آن است که خدا به همه محبت می‌کند و محبت نمی‌کند. از دنیا بیزار است و دنیا را دوست دارد. او فرزند خوانده‌های خود را بسیار محبت می‌کند و در عین حال او عمیقا از گناه ما اندوهگین است. چالش الهیات خوب این است که توضیح دهد، چگونه کتاب مقدس ضامن همه گفتارها و اظهارات خود است و چگونه همۀ آنها با هم تطبیق پیدا می‌کنند.
هر حقیقتی دربارۀ محبت خدا که سبب حذف و محرومیت دیگران شود، خدایی تحریف شده و شاگردی مرگ‌بار را ایجاد خواهد کرد. کارسون بطور خلاصه توصیه می‌کند: «ما به همۀ آنچه کتاب مقدس در باب این موضوع می‌گوید نیاز داریم، در غیر این‌صورت پیامدهای آموزه‌ای و شبانی آن فاجعه‌بار خواهد بود.» (۲۳)