یادم است زمانی در کلیسایی نشسته بودم که شخصی به عنوان رهبر پرستش، با صدایی گرم و رسا آغاز به خواندن مزمور یکصد و پنجاه کرد، مزمور معروفی که از این می گوید که خداوند را با بربط و عود و دف و رقص و سنج، تسبیح بخوانیم؛ قوّت این مزمور و پیغامی که با بیشتر بخوانید