وقتی خدا انسان را آفرید، در پی این نبود که جلالی را به دست آورد که پیش از آفرینش از آن برخوردار نبود. در اصل، قصد و انگیزۀ خدا این بود که خود را آشکار و مکشوف نماید. همانطور که چشمهای سیراب میخواهد سرازیر شود و جریان یابد، قصد خدا نیز این است که جلالش را گسترش دهد. بنابراین، هدف خدا از آفرینش انسان این بود که جلالش را به انسان و از طریق انسان آشکار سازد.
