آنچه مایۀ رضایت و خوشحالی پولس میشد این بود که او به یکی از بالاترین ردههای مذهبی تعلق داشت که شریعت را بهجا میآوردند. او یک فریسی بود و در میان فریسیان آنقدر غیرتمند بود که پرچمدار جفا رساندن به دشمنان خدا، کلیسای عیسی، به حساب میآمد. او شریعت را مو به مو نگاه میداشت و از اینکه فریسی بود و پلههای ترقّی را میپیمود احساس رضایت میکرد.
