طراحی ماشین جدید من برای حفظ امنیت من است. علاوه بر آینه‌ها و ترمز و فرمان معمولی آن، ویژگی‌های محافظتی زیادی دارد. اگر به‌طور اتفاقی بیش از حد به ماشین دیگری نزدیک شوم، من یک علامت “ترمز” چشمک‌زن با رنگ قرمز می‌بینم! پیام می‌دهد و صدای مکرر بوق را می‌شنوم. ظرف چند ثانیه پدال ترمز زیر پایم را فشار می‌دهد. اگر هر کدام از اینها کار نکنند، کمربند ایمنی و کیسۀ هوا از صدمۀ منجر به مرگ من جلوگیری می‌کنند. این افراط، عمدی انجام شده است. مهندسین ماشین امید دارند در موقعیت‌های خطرناک، حداقل یکی از این ویژگی‌ها از بروز فاجعه جلوگیری کنند.
زندگی مسیحی نیز توسط خالق آن به ابزارهای محافظتی برای مقابله با شیطان و گناه مجهز شده است. وقتی شهوت، نارضایتی و بت‌پرستی زندگی ما را در خطر نابودی بیاندازند، خداوند ابزار زیادی برای مقاومت در برابر گناه و رشد پارسایی در اختیار ما قرار داده است. این سپرها درست مانند چراغ چشمک‌زن و صداهای بیب‌بیب به نوعی رحمت خدا برای محافظت ما و جلوگیری از نابودی ما هستند.
مسیحی عزیز، به ۱۰ انگیزۀ کتاب مقدس برای مقاومت در برابر وسوسه‌ها در سال پیش رو دقت کنید. آنها را بخوانید، حفظ کنید و تا روز حملۀ شیطان در قلب خود نگه دارید. هر‌چه ابزار بیشتری داشته باشید، ایمن‌تر خواهید بود. در لحظۀ خطر، یادآوری یکی از آنها روحتان را از سقوط به ورطۀ گناه بزرگ نجات خواهد داد.
۱- ذات خدا را به یاد آورید
پیش از آن که سر تسلیم به طمع و نخوت فرود آورید، پیش از آن که حماقت کنید یا دچار مستی شوید، “بدانید یهوه خداست! اوست که ما را آفرید و ما از آنِ اوییم، ما قوم و گوسفندان اوییم” (مزمور ۳:۱۰۰). هیچ یک از ما خالق خودمان نیستیم تا آن‌طور که می‌خواهیم آزاد زندگی کنیم. ما تنها توسط خدا و برای او ساخته شده‌ایم و هیچ یک از ما جدایِ از خدا زندگی نمی‌کنیم. او خداوندِ عهدها و شبانی است که ما را فدیه داد و ما را حفظ می‌کند. این خدای قدوس ما را فرا می‌خواند تا همچون او قدوس باشیم (اول پطرس ۱۵:۱-۱۶). پیش از سقوط خود به گناه، او را به یاد بیاورید (جامعه ۱:۱۲).
۲- گناه‌آلود بودن گناه را به یاد بیاورید
وقتی گناه در گوش شما نجوا می‌کند که این انفجار خشم، این لحظۀ کاهلی، این بی‌توجهی به خواندن نام خداوند، همگی چیزهای صرفا کوچکی هستند و نباید اصلا خودتان را به‌خاطر آن آزار دهید، پس هشدار شدید یوحنا را بشنوید “گناه مخالف شریعت است” (اول یوحنا ۳:۴). وقتی گناه می‌کنیم با شریعت مخالفت می‌کنیم. کوچک‌ترین عمل غیر مقدس، شورش علیه تقدس خداست و فقط سزاوار خشم و غضب اوست. گناه آن‌قدر پلید است که چیزی کمتر از خون پسر بی‌گناه نمی‌تواند تاوان آن را بدهد. هیچ گناهی بدون پیامد و تاوان نمی‌ماند.
۳- کار مسیح را به یاد بیاورید
گر چه شیطان دشمنی قدرتمند و جسم گناهکار ما بسیار ضعیف است اما در مقابله با وسوسه تنها و بی‌یاور نیستیم. مسیح با کارش به‌خاطر ما، قدرت گناه بر ما را شکست. او با شریک کردن ما در مرگ و رستاخیزش، ما را از بردگی گناه آزاد و به سوی عدالت رها می‌کند (رومیان ۱:۶-۱۴ را ببینید). گر چه به رویارویی با وسوسه ادامه می‌دهید، اما در مسیح می‌توانید با آن مقابله کنید (یعقوب ۷:۴). مسیح با خون ارزشمند خویش قدرت نه گفتن به گناه را برای شما خرید.
۴- شخصیت شیطان را به یاد آورید
شیطان دوست شما نیست. او دروغگو (یوحنا ۴۴:۸)، فریبکار (مکاشفه ۹:۱۲)، وحشی برای بلعیدن (اول پطرس ۸:۵) و اتهام‌زننده (مکاشفه ۱۰:۱۲) می‌باشد. نمی‌توان به او اعتماد کرد چرا که خوبی شما را نمی‌خواهد. شاید پیشنهادهای خوشایند، راضی‌کننده، عادلانه یا قابل قبولی به شما بدهد، اما همواره به قول توماس بروکسِ[1] پیوریتن، “طعمه را می‌اندازد و قلاب را مخفی می‌کند”. ساده‌لوح نباشید.
۵- غم‌های گذشته را به یاد آورید
پولس در رسالۀ خود به رومیان مسیحی یادآوری می‌کند: “در آن زمان از انجام اعمالی که اکنون از آنها شرم‌سارید چه ثمری بردید”؟ (رومیان ۲۱:۶). در لحظۀ وسوسه توجه داشته باشید: آیا از گناهان گذشته‌ام چیزی برای نشان دادن دارم؟ آیا چیزی جز شرمندگی از نافرمان‌برداری خودم احساس می‌کنم؟ آیا گناه تا کنون برای من مفید بوده است؟ البته که پاسخ منفی است.
۶- برکات اطاعت را به یاد بیاورید
خوشا به حال آنکه در آزمایش‌ها پایداری نشان می‌دهد، زیرا چون از بوتۀ آزمایش سربلند بیرون آید، آن تاج حیات را خواهد یافت که خدا به دوست‌داران خویش وعده فرموده است (یعقوب ۱۲:۱). به گفتۀ یعقوب وقتی از بوتۀ آزمایش سربلند بیرون می‌آییم، از خدا پاداشی می‌گیریم. البته این پاداشِ شایستگی ما نیست. حتی بالاترین تلاش ما هم تحت تاثیر گناه قرار می‌گیرد. ما مخلوقات هرگز نمی‌توانیم خدا را مدیون خود بدانیم. اما به‌خاطر مسیح خدا از ما خشنود است و چیزهای خوبی به ما می‌دهد حتی وقتی تلاش چندانی نمی‌کنیم. این برکتِ موعود که حاصل اطاعت است، باید ما را به تلاش بیشتر تشویق کند. وقتی در مقابل وسوسه مقاومت می‌کنیم، از موسی تقلید می‌کنیم و بر اساس “امید به پاداش” همه چیز را تحمل می‌کنیم (عبرانیان ۲۶:۱۱).
۷- ابری عظیم از شاهدان را به یاد بیاورید
نویسندۀ عبرانیان انگیزۀ جالبی برای مقاومت در برابر وسوسه را بیان می‌کند: شاهدان وجود دارند. برای قوم خدا “ابر شاهدان” (عبرانیان ۱:۱۲) -مقدسانی که قبلا رفته‌اند- متحدان ما در هنگام جنگ هستند. آنها با زندگی خودشان از هزینه‌های جنگ با گناه و پاداش خداپرستی شهادت می‌دهند. آنها به لزوم چشم دوختن به عیسی شهادت می‌دهند (عبرانیان ۲:۱۲). چه در حال مبارزه با پورنوگرافی باشید، چه تحمل نکردن فرزند دو سالۀ خود و یا ولخرجی، ابر عظیم شاهدان به شما یادآوری می‌کند که تنها نیستید. مبارزه با وسوسه در واقع همان مبارزۀ ارزشمند و پر هزینه‌ای است که خداپرستان کرده‌اند.
۸- کلیسای مسیح را به یاد بیاورید
نه‌تنها در هنگام مبارزه کنار مقدسین می‌ایستیم، بلکه در کنار مردم کلیساهای محلی نیز ایستاده‌ایم. زمانی‌که پطرس مسیحیان را تشویق کرد، “پس در ایمان راسخ باشید و در برابر او بایستید، زیرا آگاهید که برادران شما در دنیا با همین زحمات روبه‌رو هستند” (اول پطرس ۹:۵)، او داشت به آنها یادآوری می‌کرد که مقاومت در برابر گناه یک کار جمعی است. وقتی تسلیم نارضایتی همراه با شکایت، خشم نامنصفانه یا خودپسندی حریصانه نمی‌شوید، مسیر خداپرستی را برای خیر و صلاح کلیسا پیش گرفته‌اید. وسوسه‌هایی که دچار آنها می‌شویم، مناسب بشر هستند (اول قرنتیان ۱۳:۱۰). مقاومت اعضای کلیساهای محلی به دیگران کمک می‌کند تا محکم در مبارزۀ خود استوار بمانند.
۹- چشمان غیر ایمان‌داران را به یاد بیاورید
در لحظۀ وسوسه، دوستان و همسایگان غیر ایمان‌دارتان به تماشای شما می‌ایستند تا آنچه را انجام می‌دهید، ببینند. این لطف خدا به شماست. نه‌تنها این چشمان نظاره‌گر دلیلی به شما می‌دهند تا دوباره بیاندیشید، بلکه حضور آنها یک فرصت انجیلی است. کردارتان در میان بی‌ایمانان چنان پسندیده باشد که هر چند شما را به بدکاری متهم می‌کنند، با مشاهدۀ اعمال نیکتان خدا را در روز دیدارش تمجید نمایند (اول پطرس ۱۲:۲). اگر امروز با گناه مبارزه می‌کنید، شاهدان شما در روز آخر ممکن است در عبادت مقابل تخت خدا به جمع پرستش شما بپیوندند.
۱۰- کمک روح‌القدس را به یاد بیاورید
روح‌القدس دوست شماست. او روح راستی است (یوحنا ۱۳:۱۶)، روح تقدس است (رومیان ۴:۱) و روح خویشتنداری است (دوم تیموتائوس ۷:۱). عیسی او را به‌خاطر خیر ما به ما می‌دهد: “اما آن مدافع، یعنی روح‌القدس، که پدر او را به نام من می‌فرستد، او همه چیز را به شما خواهد آموخت و هر آنچه به شما گفتم را به یادتان خواهد آورد” (یوحنا ۲۶:۱۴). وقتی با روح‌القدس گام برمی‌داریم، تمایلات نفس را به جا نخواهیم آورد (غلاطیان ۱۶:۵). در لحظۀ وسوسه از روح‌القدس کمک بخواهید. او برای همین کار فرستاده شد.
اگر کسی گناه کند
یوحنا می‌گوید: “این را به شما می‌نویسم تا گناه نکنید” و بلافاصله با مهربانی می‌گوید: “اما اگر کسی گناه کرد، شفیعی نزد پدر داریم، عیسی مسیح پارسا” (اول یوحنا ۱:۲). مسیحیان باید به هر طریق ممکن جلوی گناه بایستند. ما باید “سخت بکوشیم تا مقدس باشیم. زیرا بدون قدوسیت هیچ کس خداوند را نخواهد دید” (عبرانیان ۱۴:۱۲). به همان اندازه باید بدانیم، وقتی قصور می‌کنیم کجا برویم. شیطان هیچ چیزی را بیشتر از این دوست ندارد که ما را از عیسی بازدارد، وقتی دچار وسوسه شده‌ایم. این اجازه را به او ندهید. کتاب مقدس روشن است، خداوند کنار ماست: “کیست که محکومشان کند؟ مسیح عیسی که مرد، بلکه برخیزانیده نیز شد و به دست راست خداست، اوست که برای ما شفاعت می‌کند”! (رومیان ۳۴:۸). مسیح برای گناهان ما مرد و باز هم برای ما دعا می‌کند. ما یک مدافع آسمانی داریم.
مسیحی عزیز با گناه مبارزه کن. همین امسال و هر سال با تمام انگیزه‌هایی که خدا به شما می‌دهد، با گناه مبارزه کنید. اما اگر گناه کردی به سوی او فرار کن و به تنها پناهگاه مطمئن کسانی‌که لغزیده‌اند پناهنده شو.
نویسنده: مِگان هیل
[1] یک واعظ و نویسندۀ پیوریتنِ غیر سازگار با تعالیم غلط کلیسای انگلستان در قرن هفدهم.