اگر مسیحیان بخشی از عهد جدید هستند، چرا ما باید به دنبال درک و به‌کار بردن عهد قدیم باشیم؟
من ۱۰ دلیل می‌آورم که چرا کلمهٔ (قدیم) در عبارت عهد قدیم نباید برای مسیحیان بی‌اهمیت یا بی‌معنی باشد.
۱. عهد قدیم تنها کتاب مقدسِ عیسی بود و سه‌چهارم (۷۵ درصد) کتاب مقدس ما را تشکیل می‌دهد.
عهد قدیم برای خدا مهم است و آن را در یک کتاب به ما داده است. در حقیقت، این اولین مکاشفه‌ٔ خاص وی بود که بنیانی را برای تحقق آنچه در عیسی در عهد جدید می‌یابیم، ایجاد کرد.
عهد قدیم تنها کتاب مقدسِ عیسی و کلیسای اولیه بود (به‌عنوان مثال، متی ۱۷:۵؛ لوقا ۴۴:۲۴؛ اعمال ۱۴:۲۴؛ دوم تیموتائوس ۱۵:۳)، و این یک بخش عمده از کتاب مقدس ما است.
۲. عهد قدیم اساساً بر درک ما از آموزه‌های اصلی کتاب مقدسی تأثیر می‌گذارد.
با پایانِ تورات (پیدایش تا تثنیه)، کتاب مقدس دربارهٔ هر پنج عهدِ اصلی (عهد آدم و نوح، ابراهیم، موسی، داوود و عهد جدید) که ساختار اصلی کتاب مقدس را شکل می‌دهند صحبت می‌کند. بقیه عهد قدیم سپس با جزئیات بر روی این تصویر بنا می‌شود. بر این اساس، روایت عهد قدیم، انتظار پادشاهی بهتر، مردمی مبارک و سرزمینی وسیع‌تر را پیش‌بینی می‌کند. عهد قدیم مسئله‌ای را ایجاد می‌کند و وعده‌هایی را که عهد جدید به آنها پاسخ می‌دهد و تکمیل می‌کند را شامل می‌شود. ما برای درک کامل کار خدا در تاریخ، به عهد قدیم نیاز داریم.
بعلاوه، برخی از آموزه‌های کتاب مقدس فقط از طریق عهد قدیم درک می‌شوند. به عنوان مثال، آیا عبارتی جهان‌بینانه‌تر از پیدایش ۱:۱-۳:۲ وجود دارد؟ برای درک درست از مکان مقدس و معبد به غیر از عهد قدیم کجا می‌توانیم برویم؟ آیا اظهار صریح‌تری از غیرقابل مقایسه بودن یهوه در اشعیا ۴۰، یا بیان موجزتری از کفاره نیابتی از اشعیا ۵۳ وجود دارد؟ به کجا باید مراجعه کنیم تا بدانیم منظور پولس از “مزامیر، سرودها و نغمه‌های روحانی” چیست (افسسیان ۱۹:۵؛ کولسیان ۱۶:۳)؟
سرانجام، جهان‌بینی و تعالیم عهد جدید بر اساس چارچوبی است که در عهد قدیم ارائه شده است. در عهد جدید به معنای واقعی صدها نقل قول، اشاره و انعکاس وجود دارد که فارغ از اشباع شدن در کتاب مقدسِ عیسی، هیچ یک از آنها را کاملاً درک نخواهیم کرد.
۳. ما در هر دو عهد یک خدا را ملاقات می‌کنیم.
توجه داشته باشید که چگونه کتاب عبرانیان آغاز می‌شود: “در گذشته، خدا بارها و از راه‌های گوناگون به‌واسطه‌ی پیامبران با پدران ما سخن گفت، اما در این ایام آخر به‌واسطه‌ی پسر خود با ما سخن گفته است” (عبرانیان ۱:۱-۲). همان خدایی که از طریق پیامبرانِ عهد قدیم صحبت کرد، اینک از طریق عیسی صحبت می‌کند.
اکنون، ممکن است بپرسید، “اما آیا خدای عهد قدیم یک خدای خشمگین و تحمیلی نیست، درحالی‌که خدای عهد جدید دربارهٔ فیض و آزادی است؟” بیایید برخی از متن‌ها را ابتدا از عهد قدیم و سپس از عهد جدید مورد بررسی قرار دهیم.
شاید اصلی‌ترین گفتهٔ عهد قدیم در مورد شخصیت و عملکرد یهوه، خروج ۶:۳۴ باشد: “خداوند، خداوند، خدای رحیم و فیاض، دیرخشم، آکنده از محبت و وفا، “سپس عهد قدیم بارها این حقیقت را بار دیگر اثبات می‌کند تا روشن کند که چرا خدا همچنان مردمِ مُتمرِد و سرکش را عفو و حفظ می‌کند:
اما خداوند به آنها مهربانی کرد و به آنها رحم داشت و به‌خاطر عهد و پیمانی که با ابراهیم، اسحاق و یعقوب بسته بود به طرف آنها برگشت و آنها را نابود نکرد و تا کنون آنها را از حضور خود دور نکرد (دوم پادشاهان ۱۳:۲۳).
زیرا اگر نزد خداوند بازگشت کنید، برادران و فرزندانتان در نظر آنان که ایشان را به اسیری برده‌اند التفات خواهند یافت، و به این سرزمین باز خواهند گشت. زیرا خداوند، خدای تو، فیاض و رحیم است و اگر نزد او بازگشت کنید، روی خود را از تو بر نخواهد گردانید (دوم تواریخ ۹:۳۰).
سال‌های بسیار با ایشان مدارا کردی و به روح خویش به‌واسطه‌ی انبیای خود بدیشان هشدار دادی، اما گوش فرا ندادند، پس آنان را به دست قوم‌های ممالک تسلیم نمودی. اما به رحمت عظیمت ایشان را به کل نابود نکردی و وا‌نگذاشتی، زیرا خدایی فیاض و رحیمی (نحمیا ۳۰:۹-۳۱).
بنابراین لطف خدا، عهد قدیم را پر می‌کند، درست مانند عهد جدید.
بعلاوه، در عهد جدید، عیسی بیش از دیگران در مورد جهنم صحبت می‌کند. وی اعلام کرد، “از کسانی که بدن را می‌کُشند اما نمی‌توانند روح را بکُشند نترسید، بلکه از کسی که می‌تواند هم روح و هم جسم را در جهنم هلاک کند، بترسید” (متی ۲۸:۱۰). به همین ترتیب، “هرکس سبب شود یکی از این کوچکان که به من ایمان دارند لغزش خورَد، او را بهتر آن می‌بود که سنگ آسیابی بزرگ به گردنش بسته، در اعماق دریا غرق شود” (۶:۱۸). پولس، با استناد به تثنیه ۳۵:۳۲، ادعا می‌کند: “عزیزان، هرگز انتقام خود را نگیرید، بلکه آن را به غضب خدا بسپارید، زیرا نوشته شده است: “خداوند می‌گوید: “انتقام از من است، من هستم که سزا خواهم داد” (رومیان ۱۹:۱۲). و نویسنده عبرانیان می‌نویسد، “زیرا اگر ما پس از بهره‌مندی از شناخت حقیقت، عمداً به گناه کردن ادامه دهیم، دیگر هیچ قربانی برای گناهان باقی نخواهد ماند، بلکه انتظار هولناک مجازات و آتشی مهیب است که دشمنان خدا را فرو خواهد بلعید” (عبرانیان ۲۶:۱۰-۲۷). بنابراین خدا در عهد جدید به همان اندازه خشمگین است که در عهد قدیم است.
در اعمال ۴۲:۱۰-۴۳، پطرس ادعا می‌کند، “و خدا به ما امر كرد كه به مردم موعظه كنیم و شهادت دهیم كه عیسی همان كسی است كه از طرف خدا تعیین و برگزیده شده است تا داور زندگان و مردگان باشد. همه پیامبرانِ عهد قدیم برای او شهادت می‌دهند که هرکس به او ایمان بیاورد، به نام او آمرزش گناهان خواهد یافت. “در اینجا رسولِ عهد جدید (پطرس)، خود را اعلام كنندهٔ عیسی به‌عنوان داور معرفی می‌کند، درحالی‌که می‌گوید انبیای عهد قدیم عیسی را به‌عنوان وسیله بخشش اعلام کرده‌اند.
مطمئناً همان‌طور که اظهارات بی‌شماری از خشم عادلِ یهوه در عهد قدیم وجود دارد، اظهارات بی‌شماری نیز از رحمت موجود در خون عیسی در عهد جدید وجود دارد. آنچه مهم است این است که ما در عهد قدیم همان خدایی را می‌بینیم که در [عهد] جدید تشخیص می‌دهیم. در سراسر کتاب مقدس ما با خدایی روبرو می‌شویم که به وعده‌های خود مبنی بر برکت و لعنت وفادار است. او گناه و توبه را جدی می‌گیرد و ما نیز باید این کار را انجام دهیم.
۴. عهد قدیم همین “خبر خوش/انجیل” را که ما از آن لذت می‌بریم، اعلام می‌کند.
انجیل خبر خوشی است که خدا از طریق عیسیِ – آسمانی، مصلوب و مسیح قیام کرده بر همه سلطنت می‌کند و گناهکارانِ را نجات می‌دهد. پولس اظهار داشت كه “كتاب مقدس، پیش‌بینی می‌کند كه خداوند غیر یهودیان را با ایمان پارسا خواهد کرد، پیشاپیش به ابراهیم بشارت داد، و گفت: “به‌واسطه تو همه قوم‌ها بركت خواهند یافت” (غلاطیان ۸:۳). ابراهیم قبلاً از پیام نجاتِ جهانی که اکنون از آن لذت می‌بریم آگاه بود.
به همین ترتیب، در آغازِ رومیان پولس تأکید می‌کند که خداوند “از قبل توسط پیامبران خود در کتاب مقدس” وعده داده (یعنی پیامبران عهد قدیم)” انجیل قدرتمند خدا”. . . در مورد پسر»” که او موعظه کرد و ما اکنون در آن آرام می‌گیریم (رومیان ۱:۱-۳، ۱۶).
پیش‌تر از همه در میان این پیامبران، اشعیا بود كه پیش‌بینی می‌کرد روزی كه خادم سلطنتی یهوه (ماشیّح) و بسیاری از خادمین با او شناخته شوند، “خبر خوشِ” تسلی برای فقرا و شکستگان را اعلام می‌کند – خبری كه خداوندِ نجات‌دهنده به‌واسطه رهاننده سلطنتی مسح شده‌ٔ خود حکومت می‌کند (اشعیا ۱:۶۱ ؛ رجوع کنید به ۹:۴۰-۱۱؛ ۷:۵۲:-۱۰؛ لوقا ۱۶:۴-۲۱).
بنابراین، خواندنِ عهد قدیم یکی از راه‌های خداوند است که ما می‌توانیم انجیل را بهتر درک کنیم و از آن لذت ببریم (همچنین به عبرانیان ۲:۴ نیز مراجعه کنید).
۵. هر دو عهد قدیم و جدید خواستار محبت هستند و ما می‌توانیم چیزهای زیادی در مورد محبت از عهد قدیم بیاموزیم.
در عهد قدیمی (عهد خدا با موسی)، محبت همان چیزی بود که خداوند، اسرائیل را به انجام آن دعوت کرد (تثنیه ۵:۶؛ ۱۹:۱۰)؛ سایر دستورات به سادگی نحوه‌ٔ انجام آن را روشن کرده‌اند. این بخشی از سخنان عیسی بود وقتی او تأكید كرد كه همه عهد قدیم به ندای محبت خدا و همسایه متکی است: “خداوندْ خدای خود را با تمامی دل و با تمامی جان و با تمامی فکر خود محبت نما. این نخستین و بزرگ‌ترین حکم است. و دومین نیز مانند آن است: همسایه‌ات را مانند خویشتن محبت نما. تمامی شریعت و پیامبران به این دو حکم بستگی دارد” (متی ۳۷:۲۲-۴۰).
مسیح تأكید كرد، “پس با مردم همان‌گونه رفتار کنید که می‌خواهید با شما رفتار کنند. این است خلاصه تورات و نوشته‌های انبیا” (۱۲:۷). به همین ترتیب، پولس خاطرنشان كرد: “تمام شریعت در یک کلمه خلاصه می‌شود: “همسایه‌ات را همچون خویشتن محبت کن” (غلاطیان ۱۴:۵؛ رجوع کنید به رومیان ۸:۱۳، ۱۰). همانند اسرائیل، خداوند مسیحیان را به زندگی‌هایی دعوت می‌کند که با محبت مشخص می‌شوند. بااین‌حال، او اکنون به همه اعضای عهد جدید توانایی انجام آنچه فرمان می‌کند را می‌دهد. همان‌طور که خود موسی ادعا کرد، همان دلیلی که خداوند قول داد که در عصر عهد جدید قلب‌ها را ختنه خواهد کرد” این بود که خداوند، خدای خود را با تمامی دل و با تمامی جان دوست داشته باشید” (تثنیه ۶:۳۰). موسی همچنین گفت کسانی که از این کار الهی در ایام آینده لذت می‌برند “از صدای خداوند اطاعت خواهید کرد و تمام فرمان‌های او را که من امروز به شما امر می‌فرمایم به جا خواهید آورد” (۸:۳۰).
شریعتِ عهد قدیمی موسی، محبتِ سراسرِ زندگی را می‌طلبید و مسیحیانی که امروز از دریچه مسیح نگاه می‌کنند، می‌توانند از عهد قدیم در مورد تأثیر گسترده محبت در زندگی بهره ببرند.
۶. عیسی نه برای نابودی تورات و انبیا بلکه برای تحقق آنها آمده است.
عیسی به دور از کنار گذاشتن عهد قدیم، تأکید کرد که برای تحقق آن آمده است و در این فرایند او رابطه بادوامِ آموزشِ عهد قدیم برای مسیحیان را مورد تأکید قرار داد.
گمان مبرید که من آمده‌ام تا تورات یا نوشته‌های پیامبران را نسخ کنم، نیامده‌ام تا آنها را نسخ کنم بلکه آمده‌ام تا تحققشان بخشم. حقیقتاً، به شما می‌گویم ، تا آسمان و زمین زایل نشود ، نقطه یا همزه‌ای از تورات هرگز زایل نخواهد شد، تا اینکه همه به انجام رسد. بنابراین هر که یکی از کوچک‌ترین این احکام را کم‌اهمیت شمارد و به دیگران نیز چنین بیاموزد که همان کار را انجام دهند، در پادشاهی آسمان کوچک‌ترین به شمار خواهد آمد، اما هر که این احکام را اجرا کند و آنها را به دیگران بیاموزد، در پادشاهیِ آسمان بزرگ خوانده خواهد شد (متی ۱۷:۵-۱۹).
در اینجا توجه به این نکته مهم است که، درحالی‌که دوران عهد قدیمی به پایان رسیده است (رومیان ۱۴:۶-۱۵؛ اول قرنتیان ۲۰:۹-۲۱؛ غلاطیان ۱۸:۵؛ رجوع کنید به لوقا ۱۶:۱۶)، عهد قدیم خودش را از نظر روشی که شخصیت خدا را به نمایش می‌گذارد، ارتباط دائمی با ما برقرار می‌کند (به عنوان مثال، رومیان ۱۲:۷)، به برتری‌های مسیح اشاره می‌کند و وسعت محبت را در همه جنبه‌های آن برای ما به تصویر می‌کشد (متی ۳۷:۲۲-۴۰). همان‌طور که موسی ادعا کرد، در روز ختنهٔ دل (تثنیه ۶:۳۰)، که امروز از آن لذت می‌بریم (رومیان ۲۹:۲)، تمام تعالیم او در تثنیه همچنان مهم خواهد بود: “و دیگر بار، از صدای خداوند اطاعت خواهید کرد و همه‌ی فرمان‌های او را که من امروز به شما امر می‌فرمایم به جا خواهید آورد” (تثنیه ۸:۳۰).
۷. عیسی گفت که همه عهد قدیم به او اشاره می‌کند.
فیلیپ پس از اولین برخوردش با عیسی به نتنائیل خبر داد: “ما او را كه موسی در تورات و همچنین پیامبران نوشتند، یافته‌ایم” (یوحنا ۴۵:۱). آیا می‌خواهید تا آنجا که می‌توانید عیسی را ببینید و لذت ببرید؟ ما او را در عهد قدیم پیدا می‌کنیم.
همان‌طور که خود عیسی گفت: «شما کتب مقدس را می‌کاوید زیرا فکر می‌کنید در آنها حیات جاویدان دارید. و آنها هستند که در مورد من شهادت می‌دهند” (یوحنا ۳۹:۵؛ رجوع کنید به ۴۶:۵-۴۷) “و از موسی و همه انبیا آغاز کرد، و در تمام کتب مقدس چیزهایی را که مربوط به خودش بود به آنها توضیح داد” (لوقا ۲۷:۲۴). عیسی پس از رستاخیز خود، با اعلام انجیلِ (خبر خوش) پادشاهی خدا (اعمال ۳:۱)، ذهن شاگردان خود را برای درک کتب مقدس باز کرد و به آنها گفت، “بنابراین نوشته شده است که مسیح رنج خواهد کشید و در روز سوم از مردگان بر خواهد خاست، و به نام او توبه و آمرزش گناهان همه قوم‌ها اعلان خواهد شد، شروع آن از اورشلیم خواهد بود” (لوقا ۴۶:۲۴-۴۷).
“درک” مناسب از عهد قدیم باعث می‌شود که شخص در آن، پیامی از مسیح و مأموریتی را که زندگی او ایجاد می‌کند بشنود. به همین ترتیب، پولس “چیزی جز آنچه پیامبران و موسی گفتند که می‌بایست واقع شود را تعلیم نداد. اینکه مسیح باید رنج ببیند و نخستین کسی باشد که از میان مردگان برمی‌خیزد، تا روشنایی را به این قوم و دیگر قوم‌ها اعلام کند” (اعمال ۲۲:۲۶-۲۳). او به‌عنوان یک واعظِ عهد قدیم می‌توانست اعلام کند: “زیرا عزم جزم کرده بودم که در میان شما چیزی ندانم جز عیسی مسیح، آن هم عیسای مصلوب” (اول قرنتیان ۲:۲).
اگر می‌خواهید عیسی را بیشتر بشناسید، عهد قدیم را بخوانید!
۸. عدم اعلام “تمامی تدابیر خدا” می‌تواند ما را در برابر خداوند به خطر بیندازد.
پولس منادی خبر خوشِ پادشاهی خدا در مسیح بود (به عنوان مثال، اعمال ۸:۱۹؛ ۲۵:۲۰؛ ۳۰:۲۸-۳۱)، که او از توراتِ موسی و انبیای عهد قدیم موعظه کرد (۲۳:۲۸؛ رجوع کنید به ۲۲:۲۶-۲۳). در اعمال ۲۶:۲۰-۲۷ او به بزرگان افسس شهادت می‌دهد، “من از خون همه بری هستم ، زیرا از اعلام اراده‌ی کامل خدا به شما کوتاهی نکرده‌ام . “تمامی تدابیر خدا” به اهداف کامل خدا در تاریخِ نجات اشاره دارد كه در كتاب مقدس آشکار شده است. اگر رسول (پولس) نمی‌توانست نقشه نجات‌بخش خداوند برای غلبه برکت بر لعنت در شخص عیسی را بشناسد، در برابر هر خطای اعتقادی یا اخلاقی آینده که کلیسای افسس انجام می‌داد، در برابر خدا پاسخ می‌داد (رجوع کنید به حزقیال ۱:۳۳-۶؛ اعمال ۶:۱۸).
کتاب مقدس با عهد جدید کامل است، و ما در حال حاضر به‌طور کامل “ایمانی داریم که یک‌بار برای همیشه به مقدسات سپرده شده است” (یهودا ۳). این “ایمان”، فقط در چارچوب “تمام تدابیر خدا” به درستی درک می‌شود.
بنابراین ممکن است ما افرادی باشیم که با استفاده از بخش عظیم عهد قدیم در رابطه با مسیح، از خودمان در برابر گناه محافظت می‌کنیم.
۹. نویسندگان عهد جدید تأکید کردند که خداوند، عهد قدیم را برای مسیحیان داد.
پطرس درباره پیامبران عهد قدیم اظهار داشت: “برایشان آشکار شد که نه خویشتن بلکه شما را خدمت می‌کردند” (اول پطرس ۱۲:۱). نویسندگان عهد قدیم فهمیدند که آنها برای مخاطبان آینده می‌نویسند، یعنی مسیحیانی که با کلیسای عهد جدید شناخته می‌شوند.
به همین ترتیب، پولس متقاعد شد که نویسندگان عهد قدیم که از جانب خداوند الهام گرفته بودند، برای ایماندارانِ عهد جدید که در این سوی مرگ و رستاخیز مسیح زندگی می‌کردند نوشتند. “زیرا آنچه در روزهای گذشته نوشته شده است، برای تعلیم ما بوده، تا با پایداری و آن دلگرمی که کتب مقدس می‌بخشد، امید داشته باشیم” (رومیان ۴:۱۵؛ رجوع کنید به ۲۳:۴-۲۴) “اکنون این موارد برای [بنی‌اسرائیل] به عنوان نمونه واقع گردید، اما برای تعلیم ما نوشته شده، که غایت اعصار بر آنها رسیده است” (اول قرنتیان ۱۱:۱۰).
بر این اساس، پولس به تیموتائوس، که توسط مادر و مادربزرگ یهودی خود در عهد قدیم بزرگ شده بود، تأکید کرد (اعمال ۱:۱۶؛ دوم تیموتائوس ۵:۱)، که “نوشته‌های مقدس” در تربیت او “قادر است تو را حکمت آموزد برای نجاتی که از راه ایمان به مسیحْ عیسی است” (دوم تیموتائوس ۱۵:۳). امروز مردم می‌توانند با خواندن عهد قدیم از دریچه مسیح از غضب خدا و از بردگی گناه نجات پیدا کنند.
به همین دلیل است که پولس در آیه بعدی می‌گوید: “همه کتب مقدس . . . برای تعلیم، تأدیب، اصلاح، و تربیت در پارسایی، سودمند است، تا مردِ خدا به کمال برای هر کارِ نیکو تجهیز گردد” (۱۶:۳-۱۷). ایماندارانِ عهد جدید می‌توانند خواهران و برادران دور از عهد قدیم را اصلاح و سرزنش کنند، زیرا در رابطه با مسیح خوانده می‌شوند، زیرا در آن بسیاری از موارد “سودمند” (اعمال ۲۰:۲۰) – یک “بشارت فیض خدا” ( ۲۴:۲۰) – “توبه به‌سوی خدا” و “ایمان به خداوند ما عیسی مسیح” را می‌طلبد (۲۱:۲۰).
بر اساس این واقعیت، نویسندگانِ عهد جدید به‌طور منظم از عهد قدیم به‌عنوان مبنایی برای نصیحت مسیحی استفاده می‌کردند و ارتباط آن را با مسیحیان فرض می‌کردند (به‌عنوان مثال، اول قرنتیان۸:۹-۱۲؛ افسسیان ۲:۶-۳؛ اول تیموتائوس ۱۸:۵؛ اول پطرس ۱۴:۱-۱۶). از آنجا که ما اکنون بخشی از عهد جدید هستیم و نه [عهد] قدیم، سؤالات طبیعی در مورد چگونگی ارتباط دقیق مسیحی با دستورالعمل‌های خاص عهد قدیمی وجود دارد. بااین‌وجود، نکته این است که عهد قدیم، گرچه برای مسیحیان نوشته نشده است، اما هنوز برای ما نوشته شده است.
۱۰. پولس به رهبران کلیسا دستور می‌دهد که عهد قدیم را موعظه کنند.
آخرین و دهمین دلیلِ من برای اینکه عهد قدیم هنوز برای مسیحیان مهم است، بر این واقعیت تأکید دارد که پولس وقتی به “نوشته‌های مقدس” که می‌توانند شخص را “برای نجات حکمت” دهد و “کتاب مقدس” که توسط “خدا دمیده شده و سودمند” است، به عهد قدیم اشاره داشت (دوم تیموتائوس ۱۵:۳-۱۶). دانستن این موضوع درک ما را از مسئولیت زیر برای تیموتائوس روشن می‌کند:
کلام را موعظه کنی و به گاه و بیگاه آماده این کار باشی؛ با صبرِ بسیار و تعلیم دقیق، به اصلاح، توبیخ و تشویق بپردازی. زمانی خواهد آمد که مردم به تعلیم صحیح گوش فرا نخواهند داد، بلکه بنا به میل خویش، معلمان بسیار گرد خود خواهند آورد تا آنچه را که گوش‌هایشان طالب شنیدن آن است، از آنان بشنوند و از گوش فرا دادن به حقیقت روی‌گردان شده، به‌سوی افسانه‌ها منحرف خواهند گشت. (دوم تیموتائوس ۲:۴-۴).
از نظر پولس، واعظانِ مسیحی مانند تیموتائوس برای محافظت از کلیسا در برابر ارتداد، نیاز به موعظه عهد قدیم داشتند. درحالی‌که اکنون عهد جدید را داریم، می‌توانیم، و در واقع باید، عهد قدیم را مانند عیسی و رسولانش برای خیریت کلیسای خدا انجام دهیم. پولس تأکید می‌کند کسانی که خود را از عهد قدیم بازمی‌دارند، خود را در معرض خطر دور شدن از خدا قرار می‌دهند.
مرتبط:
- Why We Can’t Unhitch from the Old Testament (Michael Kruger)
- چرا ما نمی‌توانیم از عهد عتیق آزاد شویم (مایکل کروگر)
- The Old Covenant Is Over. The Old Testament Is Authoritative. (Thomas Schreiner)
- عهد قدیمی تمام شده. عهد قدیم معتبر است. (توماس شراینر)
Editors’ note:
یادداشت ویراستار:
This is an adapted excerpt from How to Understand and Apply the Old Testament: Twelve Steps from Exegesis to Theology (P&R Publishing, 2017), 6–11.
این یک گزیده اقتباسی است از کتاب چگونه می‌توان عهد قدیم را درک و بکار برد: دوازده قدم از تفسیر تا الهیات (انتشارات P&R، 2017) 6- 11.
Jason S. DeRouchie (PhD, The Southern Baptist Theological Seminary) serves as research professor of Old Testament and biblical theology at Midwestern Baptist Theological Seminary in Kansas City, Missouri. He is the contributing editor of What the Old Testament Authors Really Cared About: A Survey of Jesus’ Bible (Grand Rapids: Kregel, 2013) and author of How to Understand and Apply the Old Testament: Twelve Steps from Exegesis to Theology (P&R, 2017). His resource website is jasonderouchie.com.
جیسون اس. دروچی (دکترا از مدرسه الهیاتی باپتیست جنوبی) به عنوان استادِ پژوهش در عهد قدیم و الهیات کتاب مقدسی در مدرسه الهیاتی باپتیست غرب میانه در کانزاس سیتی خدمت می‌کند. وی سردبیر مقاله آنچه نویسندگان عهد قدیم واقعاً به آن توجه داشتند: یک بررسی از انجیل عیسی ([شهر] گرندرپیدز: [انتشارات] کرگل، 2013) و نویسنده کتاب چگونه می‌توان عهد قدیم را درک کرد و بکار برد: دوازده قدم از تفسیر تا الهیات (P&R ، 2017) است. وب‌سایت منابع وی jasonderouchie.com است.