رومیان ۱۶:۲۴-۲۶
الان او را که قادر است که شما را استوار سازد، بر حسب بشارت من و موعظۀ عیسی مسیح، مطابق کشف آن سرّی که از زمانهای ازلی مخفی بود، لکن در حال مکشوف شد و به وسیلۀ کُتبِ انبیا، بر حسب فرمودۀ خدای سَرْمَدی، به جمیع امتها، به جهت اطاعتِ ایمان، آشکارا گردید. خدای حکیمِ وحید را به وسیلۀ عیسی مسیح تا ابدالاباد جلال باد، آمین.
امروز، به آخرین بند از عظیم‌ترین رساله‌ای می‌رسیم که تا به حال نوشته شده است: رسالۀ پولس به رومیان.
ستایش‌های پایانی توجه را به جلال خدا جلب می‌نمایند
سه آیۀ آخر از کتاب رومیان را به طور معمول ستایش پایانی می‌نامیم. واژه‌ای که در زبان یونانی برای این اصطلاح به کار رفته است از دو واژۀ «داکسا» و «لاگاس» تشکیل شده است. «داکسا» به معنای جلال و «لاگاس» به معنای کلمه. پس این اصطلاح کلمه‌ای است که جلال را به خدا نسبت می‌دهد. در عهد‌جدید، آن معنایی که در پسِ ستایش‌هایی از این‌گونه نهفته است بیانگر آن می‌باشد که دلیل وجود هر چیز و دلیل وقوع هر چیز این است که توجه را به جلال خدا جلب نماید. برای همین است که ستایش‌های پایانی در لحظات پایانیِ یک موعظه یا یک نوشته و در نقطۀ اوج آنها بیان می‌شوند. من نیز به پولس می‌پیوندم و به همراه او همین را می‌گویم و دعایم این است هرچه تا به حال گفته‌ام و هرچه می‌گویم همۀ توجه را به جلال خدا جلب نماید.
پولس ستایش پایانی‌اش را از آیۀ ۲۴ (الان او را . . . ) آغاز می‌کند و همچنان که به نوشتۀ خود ادامه می‌دهد این مهم را در ذهن دارد که کلمات پایانیِ این ستایش جلال را به خدا نسبت دهند. اما او نمی‌تواند گفتار خود را به ناگه پایان بخشد و بی‌درنگ بنویسد «او را جلال باد.» در این بین، عبارتی را در پسِ عبارت دیگر دربارۀ او بیان می‌کند، یعنی دربارۀ خدای پدر و دربارۀ انجیلش که پولس در شانزده فصل درباره‌اش نوشته است. آن‌گاه، به آخرین واژگان رساله و به نسبت دادن آن جلال در آیۀ ۲۶ می‌رسد. از این‌رو، ابتدای آیۀ ۲۴ را در کنار آیۀ ۲۶ قرار دهید: «الان او . . . [آیۀ ۲۶] خدای حکیمِ وحید را به وسیلۀ عیسی مسیح تا ابدالاباد جلال باد، آمین».
ستایشِ پایانیِ پولس فقط به این آیات محدود نمی‌گردد. در رومیان ۱۱:۳۶ و در پایان یازده فصل نخستِ این رساله و پیش از آنکه بدون هیچ درنگی به ماحصل آنچه تا به حال تعلیم داده است بپردازد، ستایش پایانی‌اش را بیان می‌کند: «زیرا که از او و به او و تا او همه‌چیز است و او را تا ابدالاباد جلال باد، آمین» (فیلیپیان ۴:۲۰؛ افسسیان ۳:۲۰-۲۱ را نیز مشاهده نمایید).
پولس تنها کسی نبود که به ستایش‌های پایانی علاقه داشت. پطرس نیز در رسالۀ اول پطرس ۴:۱۱ می‌نویسد: «او را جلال و توانایی تا ابدالاباد هست، آمین.» یوحنای رسول نیز در کتاب مکاشفه ۱:۵-۶ می‌گوید: «او را که ما را محبت می‌نماید و ما را از گناهانِ ما به خونِ خود شست و ما را نزد خدا و پدرِ خود پادشاهان و کَهَنه ساخت، او را جلال و توانایی باد، تا ابدالاباد، آمین.» یکی از مشهورترین ستایش‌های پایانی نیز متعلق به یهودا، برادر خداوند، است (یهودا ۱:۲۴-۲۵): «الان او را که قادر است که شما را از لغزش محفوظ دارد و در حضور جلالِ خود شما را بی‌عیب به فرحی عظیم قائم فرماید، یعنی خدای واحد و نجات‌دهندۀ ما را جلال و عظمت و توانایی و قدرت باد، الان و تا ابدالاباد، آمین.»
پس، وقتی ستایشی پایانی بیان یا خوانده می‌شود، بدانید که آن ستایش گفتاری است بر مبنای کتاب‌مقدس و گفتار رسولان و در این حقیقتِ بسیار مهم و فراگیر ریشه دارد: «وجود همه‌چیز به این دلیل است که توجه را به جلال خدا جلب نماید.»
ما نیز بر این ستایش پایانی تمرکز خواهیم نمود. البته این ستایش مورد نظر ستایشی است بسیار طولانی که حقیقت را دربارۀ خدا و انجیل بسیار فشرده بیان می‌کند. شما می‌توانید مطمئن باشید که پولس در پایان طولانی‌ترین و عظیم‌ترین رساله‌اش کلمه‌ای را به هدر نخواهد داد. هر واژه گویای معنا و مفهومی است. این آیات آخرین سخنان پولس در رسالۀ رومیان هستند و چه بسا می‌توانند آخرین سخنان او خطاب به شما باشند. امیدوارم با دقت به این سخنان گوش سپارید تا هر پنج زاویه از این ستایش را مشاهده نمایید.
خدا ایمانداران را به وسیلۀ انجیل قوت می‌بخشد
اکنون، در اصل، می‌خواهم بر این گفته تمرکز کنم که خدا بر مبنای انجیلش قوم خود را قوت می‌بخشد. آیۀ ۲۴: «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد، بر حسب بشارت من.» هر چیزی که پولس در آیات ۲۴ و ۲۵ عنوان می‌کند انجیل را عیان می‌سازد، انجیلی که ایمانداران را قوت می‌بخشد. این انجیل که قوت می‌بخشد «موعظۀ عیسی مسیح است» (آیۀ ۲۴). عیسی واقعیت اصلیِ انجیل است. این انجیل «مطابق کشف آن سرّی که از زمانهای ازلی مخفی بود» می‌باشد (آیۀ ۲۴) آن سرّ این است که غیر یهودیان، یعنی امتها، با ایمان آوردن به عیسی، به همراه یهودیانِ ایماندار، همگی به تمام و کمال شهروند هستند (افسسیان ۳:۶). آن خبر خوش «در حال، مکشوف شد» (آیۀ ۲۵) اگرچه در زمانهای ازلی مخفی بود. پولس از همان «کُتب انبیا» در عهد‌عتیق بهره می‌گیرد تا این سرّ را برای «جمیع امتها» مکشوف سازد (آیۀ ۲۵). همۀ این خبر خوش برای امتها «فرمودۀ خدای سَرْمَدی» بود، به جهتِ «اطاعتِ ایمان» (آیۀ ۲۵).
همۀ اینها مکشوف شدن انجیل است که در آیۀ ۲۴ بدان اشاره شده است، انجیلی که خدا به واسطۀ آن ایمانداران را قوت می‌بخشد تا آنها به واقع در اطاعتِ ایمان ثابت‌قدم بمانند و همۀ توجهشان به جلال خدا جلب گردد.
پس، اکنون، بر این واقعیت حیرت‌انگیز تمرکز می‌نماییم: در انتهای این کتاب، پولس، در حالی که واژگان ستایش پایانی‌اش را بر زبان می‌آورد، آنچه به خدا نسبت می‌دهد این است که می‌گوید خدا قادر است به وسیلۀ انجیلش شما را قوت بخشد. وقتی او با جلب همۀ توجهات به جلال خدا رساله‌اش را پایان می‌بخشد، به شیوه‌ای این مهم را به انجام می‌رساند که در قوت یافتن شما، یعنی قوم خدا که به انجیل ایمان دارید، آن جلال درخشان‌تر بتابد.
خدایی که برای جلالش قوت می‌بخشد
در اینجا، نکته‌ای بس شگفت‌انگیز وجود دارد که نمی‌خواهم به سرعت از آن بگذرم مبادا که از آن غافل بمانید. پس می‌خواهم به چیزی اشاره کنم که واضح و بدیهی است و سپس از آن امر واضح به چیزی برسیم که چندان واضح و بدیهی نیست. واقعیت بدیهی این است که از میان بسی اعمال عظیم خدا و جملگی صفات او و همۀ اعمالی که به‌جای می‌آورد یا به‌جای آورده است تا توجه را به جلالش جلب نماید، پولس یک چیز را برجسته می‌سازد: «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد . . . تا ابدالاباد جلال باد.» او می‌گوید که خدا حکیم است و زمانهای طولانی چیزی را نهان نگاه داشت و به خاطر امتها چیزی را مکشوف نمود و همۀ اینها را بر حسب فرمودۀ ابدیِ خود به انجام رساند. آری، پولس ستایش پایانی‌اش را به شکلی بیان می‌کند که در خدمت این یک نکتۀ اصلی باشد و این یک نکتۀ اصلی را توضیح دهد: خدا قادر است شما را قوت بخشد. «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد . . . تا ابدالاباد جلال باد.»
این همان واقعیت بدیهی است. حال، به واقعیتی می‌رسیم که به این آشکاری نیست، اما زمانی که کسی توجه ما را بدان جلب کند کاملاً واضح و آشکار می‌گردد. بسیاری از پادشاهان در طی تاریخ و بسیاری از حاکمان مستبد در این زمانه می‌خواهند به جلال و شکوه برسند و دلشان می‌خواهد همگان آنها را قوی و دولتمند و حکیم بدانند. پس چگونه به این خواسته‌شان می‌رسند؟ شهروندان خود را ضعیف و فقیر و بی‌سواد نگاه می‌دارند تا به هدفشان دست یابند. مردمان باسواد و تحصیل‌کرده تهدیدی برای مستبدان هستند. اشخاصی که قشر متوسط جامعه هستند و از رفاهی نسبی برخوردارند تهدیدی برای مستبدان به حساب می‌آیند. مردمان قوی تهدیدی برای قدرت مستبدان می‌باشند. پس آن مستبدان چکار می‌کنند؟ با ضعیف نگاه داشتنِ مردمشان قدرت خویش را حفظ می‌کنند. آنها با پایمال نمودن مردمانِ شکسته و سرکوب ایشان به جلال و شکوه می‌رسند. چه بسا می‌توانیم از بسیاری پادشاهان ناچیزی نام ببریم که مردمِ خود را ضعیف نگاه می‌دارند تا بتوانند قوی و دولتمند گردند.
جلال خدا در قوت انجیل
در نقطۀ مقابل، پولس به شکلی دیگر توجه را به جلال خدا جلب می‌نماید. اگر پادشاهی این حق را داشته باشد که با پایمال و سرکوب نمودنِ مردمان سرکش همۀ جلالش را نمایان سازد، آن پادشاه خدا است. اما خدا چکار می‌کند؟ او با قوی ساختن قومش جلال خویش را نمایان می‌سازد. «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد . . . تا ابدالاباد جلال باد.» خدا، با قوی ساختن شما به واسطۀ انجیلش، جلال خویش را آشکار می‌سازد. خدا از اینکه شما قوی گردید به هیچ وجه احساس خطر نمی‌کند. در واقع، هرچه بیشتر به واسطۀ انجیل عیسی مسیح در ایمان و امید و محبت قوی گردید خدا عظیم‌تر به چشم می‌آید. این‌گونه نیست که خدا با ضعیف نگاه داشتن قومش قدرت خویش را محفوظ نگاه دارد، بلکه با قوی ساختن قومش جلالِ قدرتش را نمایان می‌سازد. «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد . . . تا ابدالاباد جلال باد.»
از این‌رو، وقتی پولس جلال خدا را هدف نهاییِ انجیل قرار می‌دهد، وقتی عظیم‌ترین رساله‌اش را این‌گونه به اتمام می‌رساند که توجه را به ارزش برترِ جلال خدا جلب نماید، این خبر بدی برای ما نیست، مگر اینکه ما آن جلال را برای خودمان بخواهیم. چرا توجه به جلال خدا خبر بدی برای ما نیست؟ زیرا خدای ما با قوی نمودنِ قوم نالایقش توجه را به جلالش جلب می‌نماید. هرچه جلال خدا عظیم‌تر باشد منابع قوت ما بیشتر می‌گردند و هرچه جلال خدا چندگونه و شگفت‌انگیز باشد منابع قوت ما چندگونه و شگفت‌انگیز خواهند بود. «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد . . . تا ابدالاباد جلال باد.»
قوت در انجیل
منظور پولس از اینکه می‌گوید خدا قادر است قوت ببخشد چه نوع قوتی است؟ البته خدا قادر است هر گونه قوتی که بخواهد عطا نماید. «به خدای خود، از حصارها برمی‌جهم» (مزمور ۱۸:۲۹). اما منظور پولس در اینجا همان‌گونه قوتی است که در رومیان ۱:۱۱-۱۲ بدان اشاره کرده است: «بسیار اشتیاق دارم که شما را ببینم تا نعمتی روحانی به شما برسانم، که شما استوار بگردید (همان واژه در ۱۶:۲۴). یعنی تا در میان شما تسلی یابیم از ایمان یکدیگر، ایمان من، و ایمان شما.» جوهر این قوت ایمان به عیسی مسیح است.
قوت برای زنان در انجیل
این قوت قوتی نیست که دنیا آن را بشناسد یا به کسی ببخشد. ای بانوان و دختران نوجوان، وقتی به قوی بودن فکر می‌کنید چه چیزی به ذهنتان می‌آید؟ ای دختران کوچک، وقتی به این فکر می‌کنید که در آینده به بانوانی قوی تبدیل شوید چه رویایی را در سر می‌پرورانید؟ لازم است این موضوع شفاف گردد، چرا که هم خواست خدا این است که شما قوی باشید و هم کتاب‌مقدس و هم تجربه به شما می‌گوید که از یک نظر شما ظروف ضعیف‌تر هستید (اول پطرس ۳:۷)، یعنی نود و پنج درصد از مردان بزرگسالِ جهان، از نظر فیزیکی، قوی‌تر از نود و پنج در صد از زنان بزرگسال می‌باشند. وقتی رویای زنی قوی را در سر می‌پرورانید باید چه رویایی را تصور کنید؟
دنیا سه روش را برای قوی بودن به شما پیشنهاد خواهد کرد: یکی اینکه، وسوسه‌انگیز باشید، وسوسه‌انگیز لباس بپوشید، وسوسه‌انگیز رفتار کنید، چرا که مردان شیفتۀ چنین رفتارهایی هستند و شما می‌توانید به این شکل بر آنها قدرت یابید. روش دیگر این است که حرف خود را به کرسی بنشانید، امر و نهی کنید، اهل رو در رو شدن و تاختن باشید و با اعتماد به نَفْس بر خودتان تکیه نمایید. سوم اینکه، زیرک باشید و از هر راه و روشی استفاده نمایید تا بتوانید دیگران را تحت تأثیر قرار دهید و به قدرت برسید. اما قوتی که پولس از آن سخن می‌گوید هیچ‌یک از اینها را شامل نمی‌گردد: «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد . . . »
پولس قوتی درونی را مد نظر دارد، همان قوتی که پطرس در رسالۀ اول پطرس ۳:۶ در خصوص زنان به ایشان می‌گوید که مانند سارا و زنان مقدس در سابق باشند: «شما دختران او شده‌اید، اگر نیکویی کنید و از هیچ خوف ترسان نشوید.» این قوت همان قوتی است که مد نظر امثال سلیمان ۳۱:۲۵ است هنگامی که می‌فرماید: «قوت و عزت لباس او است و دربارۀ وقت آینده می‌خندد.»
به بیان دیگر، ای بانوان و دختران جوان، رویایتان این باشد که بدانید دختر پادشاه عالم هستی هستید و اینکه او چه کاری برای شما انجام داده است و وعده داده چه کارهایی را برای شما به انجام خواهد رساند و اینکه، در عیسی مسیح، خدا برای شما چه کسی است. آری، رویایتان این باشد که آن‌چنان در خدا اطمینان داشته باشید که از هیچ‌چیز جز او نترسید و با وجود هرچه در آینده پیش آید به آینده لبخند بزنید. به شما قول می‌دهم که وسوسه‌انگیز بودن دوام نخواهد یافت و آن مردی که به خاطر این ویژگی جذب شما گردد مردی نیست که خواستۀ دلتان باشد. همان‌طور که اگر زنی باشید که بخواهید حرف خود را به کرسی بنشانید، همان افرادی را که دلتان می‌خواهد در کنارتان باشند از خود خواهید راند. مقام و جایگاه قدرت مانند علف است: باد می‌وزد و آنها را با خود می‌برد. اما قوتی که خدا به وسیلۀ انجیل عطا می‌کند همواره ماندگار است. «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد، بر حسب بشارت من . . . تا ابدالاباد جلال باد.»
قوت برای مردان در انجیل
ای مردان و پسران، شما چطور؟ وقتی رویای قوی بودن را در سر می‌پرورانید چه چیزی را تصور می‌کنید؟ آیا رویایتان این است که روزی بتوانید چنان که در آگهی‌های بازرگانی عنوان می‌گردد با نگه داشتن بسته قرصی خوشبو کنندۀ دهان، به اصطلاح، بسیار قوی به نظر رسید؟ و یا اینکه رویایتان این است که بهترین بازیکنِ تیمی ورزشی گردید؟ یا زیرک‌ترین دلال بازار سهام شوید و قدرت پول را در دست گیرید؟ یا تحصیل کرده باشید و مجلۀ ویژۀ نخبگان را بخوانید و به شبکۀ رادیویی گوش دهید که مسایل روز را بررسی می‌کند و یا اینکه در جشنها و مهمانیها، به منظور فخر فروختن، از اشخاصی نام ببرید که برای دیگران ناشناخته هستند؟
خیر. فقط یک احمق خواهان قدرتی رو به زوال است. فقط یک احمق خواهان قدرتی است که وقتی به شدت به آن نیاز دارد چیزی از آن باقی نمانده است. اما من از آن قدرتی به شما خواهم گفت که خدا قادر است به واسطۀ انجیل به شما عطا نماید و این همان قدرتی است که به وسیلۀ آن همسر و خانواده‌تان را به پرستش رهنمون می‌سازید. قدرتِ بیان سادۀ حقیقت در میان افراد غیر مذهبی، افرادی با درجات عالی تحصیلی، در میان نخبگان و در میان فلسفه‌های آنها، قدرتی که روی حرفتان می‌ایستید و به رفتار و کردار گناه‌آلود پشت می‌کنید آن هنگام که هر شخص دیگری شما را ضعیف می‌خواند، قدرتی که وقتی احساس می‌کنید دیگر انگیزه ندارید در مقابل همۀ موانعی که سد راهِ آرمانِ عدالت و رحمت و حقیقت هستند بایستید، باعث می‌شود بازنایستید.
قوت برای همه در انجیل
خدا قادر است همۀ شما و همۀ مردان و زنان را قوت بخشد. او قادر است به واسطۀ ایمان به مسیح جان شما را از درون قوت بخشد، قوتی که شما را بر روی صندلی چرخدار قوی‌تر از ده هزار انسانی می‌سازد که از نظر اخلاقی ضعیف هستند و بادِ فرهنگ امروزی به هر سو وزد آنها نیز به همان سو می‌روند. آنچه ما نیاز داریم گونه‌ای از قوت است که وقتی تمام بدنمان فلج است و فقط با پلک زدن می‌توانیم پاسخ دهیم در دسترسِ ما باشد و ما می‌دانیم این قدرت از کجا می‌آید: «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد . . . تا ابدالاباد جلال باد.»
ما هرگز به جایی نمی‌رسیم که به انجیل نیاز نداشته باشیم
و نکتۀ آخر و بسیار حیاتی که از رسالۀ رومیان توضیح داده‌ایم و دعای من این است که تا بازگشت عیسی جزیی از همۀ موعظه‌ها باشد این واقعیت است که خدا به وسیلۀ انجیل ما را قوت می‌بخشد: «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد، بر حسب بشارت من.»
جانِ کلام انجیل این است که عیسی مسیح، آن عادل، برای گناهان ما جان سپرد و از مردگان برخاست و برای ابدیت بر همۀ دشمنانش پیروز گشت تا برای آنانی که به او توکل می‌کنند هیچ محکومیتی وجود نداشته باشد، بلکه فقط و فقط شادی جاودانه حکمفرما باشد. شما هرگز، هرگز، هرگز به جایی نمی‌رسید که به انجیل نیاز نداشته باشید. این‌گونه نیست که شما زندگی مسیحی‌تان را با انجیل آغاز کنید، سپس، آن را پشت سر بگذارید و با چیز دیگری قوت بیابید. تا روزی که از این دنیا برویم، خدا ما را با انجیل قوت می‌بخشد.
قوت انجیل بر سرطان
در خاتمه، نمونه‌ای را از زندگی خودم عنوان می‌کنم. شاید که رویداد زندگی بسیاری از شما از این برجسته‌تر باشد، چرا که قوت شما عمیق‌تر محک خورده است، ولی من چیزی را به شما یادآوری می‌کنم که وقتی در ماه فوریه تشخیص داده شد به سرطان مبتلا گشته‌ام خدا برای من به انجام رساند. خدا مرا با انجیل قوت بخشید. شما نیز شاید آن آیه‌ها را به یاد آورید، آیه‌هایی که برای من مهم‌ترین آیات بودند. اول تسالونیکیان ۵:۹-۱۰: «خدا ما را تعیین نکرد برای غضب، بلکه به جهتِ تحصیلِ نجات، به وسیلۀ خداوند ما عیسی مسیح، که برای ما مرد تا خواه بیدار باشیم و خواه خوابیده، همراه وی زیست کنیم.»
بنابراین، وقتی تشخیص نهایی آزمایش سرطانم مشخص گردد، امیدم این است با همۀ وجودم بگویم: «الان او را که قادر است که شما را استوار سازد، بر حسب بشارت من . . . به وسیلۀ عیسی مسیح تا ابدالاباد جلال باد، آمین».
خدای ما در تاریخ عمل نموده است تا گناه و شیطان و جهنم و مرگ را مغلوب سازد. او این مهم را به وسیلۀ انجیلِ عیسی مسیح به انجام رساند. این انجیل را چون عظیم‌ترین گنجینۀ زندگی‌تان پذیرا شوید. خدا در قوی ساختن شما جلالش را عظیم خواهد شمرد.